برای بیش از دو هفته، تیم‌های جستجو و نجات در کلمبیا جنگل‌های بارانی آمازون را برای یافتن چهار کودکی که در هواپیمای سقوط کرده در اول ماه مه بودند جست‌وجو کردند. جسد سه بزرگسال سرنشین در لاشه هواپیما پیدا شد، اما وجود داشت. هیچ نشانی از بچه ها نیست
سپس، چهارشنبه شب، گوستاوو پترو، رئیس جمهور کلمبیا، خبر قابل توجهی را در توییتر منتشر کرد: نیروهای مسلح این کشور چهار کودک را که بزرگترین آنها 13 ساله و کوچکترین آنها یک نوزاد است، زنده پیدا کردند. او گفت: برای کشور ما خوشحالی است.
اما شاید خیلی زود صحبت کرده باشد. گزارش‌های خبری محلی به سرعت به نقل از منابع نظامی اشاره کردند که گفتند نیروهای مسلح با کودکان تماسی نداشته‌اند، و آژانس رفاه کودکان کشور، موسسه رفاه خانواده کلمبیا، که با حروف اول اسپانیایی آن ICBF شناخته می‌شود، سپس در بیانیه‌ای این موضوع را تایید کرد.
این آژانس اواخر روز چهارشنبه گفت: “اطلاعاتی از منطقه دریافت شد که اطمینان حاصل کرد با چهار پسر و دختر تماس برقرار شده است.” با این حال، نیروهای نظامی به دلیل شرایط نامساعد جوی و صعب العبور بودن زمین هنوز نتوانسته اند تماس رسمی برقرار کنند.
تا صبح روز پنجشنبه، آقای پترو توییت خود را حذف کرده بود، اما بعداً یک توییت دیگر منتشر کرد توییت به دنبال توضیح اعمال خود است.
«من تصمیم گرفتم این توییت را حذف کنم زیرا اطلاعات ارائه شده توسط ICBF تأیید نشد. من از اتفاقی که افتاد پشیمانم.» «نیروهای نظامی و جوامع بومی به جستجوی خستگی ناپذیر خود ادامه خواهند داد تا اخباری را که در انتظار آن است به کشور بدهند. در حال حاضر هیچ اولویت دیگری جز حرکت به جلو با جستجو تا یافتن آنها وجود ندارد. زندگی بچه ها مهمترین چیز است.»
در همان روز صبح، آسترید کاسرس، مدیر آژانس حمایت از کودکان، با افزودن این سردرگمی، در مصاحبه ای با رسانه های خبری محلی گفت که بچه ها در واقع “خوب” هستند و تحت مراقبت یک جامعه بومی هستند که به آنها کمک کرده است. با جستجو خانم کاسرس در مورد گزارش اولیه مبنی بر پیدا شدن بچه ها گفت: «سطح دقت در جزئیات واقعا ما را تشویق می کند. “ما منتظر برقراری تماس هستیم.”
اطلاعات متناقض ملت را در مورد سرنوشت چهار کودک بومی – 13، 9 و 4 ساله و 11 ماهه – که از زمان سقوط هواپیمای سسنا که در آن سفر می‌کردند کانون جستجوی شدید جنگل بوده‌اند را در هاله‌ای از ابهام قرار داده است. جنگل بارانی.
سخنگوی آژانس رفاه کودکان روز پنجشنبه به نیویورک تایمز گفت که خانم کاسرس و رئیس اداره هوانوردی غیرنظامی در حال سفر به منطقه دور افتاده برای تحقیق هستند.
این کودکان، اعضای جامعه بومی هویتوتو، به همراه مادرشان و یک رهبر بومی از جامعه کوچک آمازون آراراکوارا، کلمبیا، به شهر کوچکی در مرکز کلمبیا در امتداد رودخانه گواویار، سن خوزه دل گواویار، سفر کرده بودند. خلبان از نقص موتور خبر داد و قبل از ناپدید شدن از رادار در حدود ساعت 7:30 صبح روز 1 می، وضعیت اضطراری اعلام کرد.
نیروی هوایی و ارتش کلمبیا به زودی هواپیماها و هلیکوپترهای جستجو و نجات و همچنین تیم های زمینی و رودخانه را مستقر کردند. جوامع بومی منطقه نیز به این تلاش پیوستند.
آنها با استفاده از یک بلندگو که صدایی به اندازه ای بلند تولید می کند که در شعاع تقریباً یک مایلی شنیده شود، صدای ضبط شده ای را که توسط مادربزرگ بچه ها به زبان مادری هویتوتو (Huitoto) ساخته شده بود، پخش کردند.
به گزارش یک رسانه خبری کلمبیایی، El Tiempo، این چهار کودک و مادرشان برای ملاقات با پدر خود که پس از تهدید شورشیان مسلح از منطقه فرار کرده بود، سفر کرده بودند.
