سئول – رئیس جمهور یون سوک یول به واشنگتن رفت تا با نزدیک شدن به ایالات متحده و ایفای نقش بزرگتر در صحنه بین المللی، دیپلماسی کره جنوبی را از سر بگیرد. اگر گرمای استقبال او در آنجا معیار موفقیت بود، خوب عمل کرد.
پرزیدنت بایدن از او به عنوان «دوست من» استقبال کرد. آقای یون کمربند «پای آمریکایی» را زد در حالی که جمعیت در طول شام کاخ سفید در حال غوغا بودند. او روز پنجشنبه در کنگره ایالات متحده سخنرانی کرد و از حمایت آمریکایی‌ها در طول جنگ کره تشکر کرد و از روابط عمیق بین کشورهایی که به ظهور کره جنوبی برای تبدیل شدن به یک نیروگاه فناوری و فرهنگی جهانی کمک کرد، قدردانی کرد.
آقای یون با خنده های قانونگذاران آمریکایی گفت: «حتی اگر نام من را نمی دانستید، ممکن است BTS و Blackpink را بشناسید. “بی تی اس مرا تا کاخ سفید شکست داد. اما من آنها را تا کاپیتول هیل شکست دادم.”
اما آقای یون اکنون به خانه خود در کره جنوبی باز می گردد تا مخاطبان کاملاً سردتری داشته باشند – مردمی که او را با محبوبیت پایین تنبیه کرده اند و در برخی بخش ها نسبت به چرخش به سمت ایالات متحده که می تواند چین را از خود بیگانه کند و کشور را تهدید کند تردیدهای عمیقی دارد. سنت دیرینه احتیاط دیپلماتیک
حتی قبل از اینکه آقای یون به واشنگتن برود، مردم کره جنوبی با سوالاتی دست و پنجه نرم می کردند که تا همین اواخر دور به نظر می رسید. آنها چگونه می توانند تحت تهدید اتمی به سرعت در حال گسترش کره شمالی احساس امنیت کنند؟ و چگونه باید رقابت تلخ بین ایالات متحده، متحد نظامی اصلی کره جنوبی، و چین، بزرگترین شریک تجاری آن را هدایت کنند؟
پاسخ اصلی که آقای یون به خانه می آورد «بیانیه واشنگتن» است، بیانیه مشترک با بایدن. در آن، آقای بایدن قول داد که واشنگتن کره جنوبی را به عنوان یک شریک مشورتی نزدیک در استراتژی هسته‌ای خود بر سر شبه جزیره کره در آغوش می‌گیرد – اگرچه روسای جمهور آمریکا تنها مرجع در مورد استفاده واقعی از سلاح‌های هسته‌ای باقی خواهند ماند.
آقای بایدن برای نشان دادن تعهد “بازدارندگی گسترده” خود برای دفاع از متحد خود با سلاح های هسته ای در صورت لزوم، قول داد که زیردریایی های موشک بالستیک هسته ای ایالات متحده برای اولین بار در چند دهه گذشته به بندر کره جنوبی سفر خواهند کرد. در مقابل، آقای یون بار دیگر بر قصد کره جنوبی برای تولید نکردن تسلیحات هسته‌ای خود تأکید کرد و تردیدها را در واشنگتن مبنی بر اینکه او ممکن است یک گزینه هسته‌ای را در نظر بگیرد، برطرف کرد.
اما مانند هر کار دیگری که آقای یون از زمان انتخابش در سال گذشته انجام داده است، بررسی ها در کره جنوبی دو قطبی بود.
چئون سئونگ وون، رئیس سابق مؤسسه اتحاد ملی کره گفت: «تاریخ دولت یون را به عنوان اولین دولت کره جنوبی به یاد خواهد آورد که برنامه هسته ای کره شمالی را به عنوان یک تهدید فعلی و فوری به رسمیت شناخت و شروع به آماده سازی پاسخ به این بحران کرد». در سئول
به گفته کیم دویون، بیانیه واشنگتن “پیروزی بزرگ” برای کره جنوبی بود زیرا “برای اولین بار، متحدان درباره بازدارندگی هسته‌ای بحث می‌کنند، چیزی که سئول تاکنون قادر به گفتگو با واشنگتن نبوده است.” محقق مستقر در سئول برای مرکز امنیت جدید آمریکا.
خانم کیم گفت: «آنها در حال بازی کردن سناریوهایی هستند که در آن نه تنها کره شمالی ممکن است از سلاح هسته‌ای استفاده کند، بلکه ایالات متحده نیز در پاسخ به استفاده از سلاح هسته‌ای هدایت می‌کند». ، تمرینات روی میز قبل از تصمیم واشنگتن برای استفاده از سلاح هسته ای به پایان می رسد. ایالات متحده چنین اطلاعاتی را بیش از حد محرمانه در نظر گرفته بود که نمی‌توان آن را به اشتراک گذاشت و چون استفاده از هسته‌ای یک تصمیم، عملیات و برنامه اجرایی ایالات متحده خواهد بود.»
با این حال، منتقدان آقای یون در داخل، احساس می کردند که او چیزهای زیادی را برای کم می بخشد، زیرا این بیانیه و بیانیه مشترک جداگانه آقای یون و بایدن را به عنوان طرحی دقیق برای خاموش کردن درخواست های کره جنوبی برای هسته ای خود می دانستند. نیرو یا استقرار مجدد سلاح های هسته ای تاکتیکی آمریکا در جنوب.
چنین تماس‌هایی در ماه‌های اخیر شدت گرفته است، زیرا کره شمالی با آزمایش مجموعه‌ای از موشک‌های بالستیک کوتاه‌برد با قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای در جنوب این کشور را تحریک کرده است. کره شمالی همچنین هشدار داده است که اولین حملات اتمی اکنون بخشی از استراتژی نظامی آن است.
پروفسور کیم دونگ یوب از دانشگاه مطالعات کره شمالی در سئول گفت: «اعلامیه واشنگتن ممکن است اساسی و خارق العاده به نظر برسد، اما در واقعیت، پوسته ای خالی است. هیچ تغییری در سیاست واشنگتن وجود ندارد.
منتقدان همچنین شک داشتند که تماس‌های بندری توسط زیردریایی‌های هسته‌ای آمریکا بسیار بیشتر از تشدید تنش‌های منطقه‌ای با چین و کره شمالی و ایجاد بهانه دیگری برای شمال برای گسترش زرادخانه هسته‌ای‌اش باشد. روز شنبه، کره شمالی آقای یون را «احمق» و بایدن را «پیرمردی بدون آینده» خواند و گفت که مجبور است «اقدام قاطع‌تری» انجام دهد.
آقای کیم گفت: «آنها «بازدارندگی گسترده» نیستند، بلکه «بحران گسترده» هستند.
سرمقاله روزنامه محافظه‌کار چوسان ایلبو از آنچه تلاش‌های دولت بایدن برای «سفت‌تر کردن قید هسته‌ای» متحدش خواند، متأسفانه به نظر می‌رسید.
در این بیانیه آمده است: «به نظر می‌رسد این بیانیه بیشتر بر نگرانی‌های آمریکا مبنی بر اینکه کره جنوبی می‌تواند تسلیحات هسته‌ای خود را توسعه دهد، تأکید می‌کند تا تهدید هسته‌ای کره شمالی که چنین آرزوهایی را برانگیخته است». در نهایت، کره جنوبی باید در موقعیتی باشد که بتواند از خود دفاع کند.»
برای چندین دهه، استراتژی دفاعی کره جنوبی بر این فرض تکیه داشت که در صورت وقوع جنگ، ایالات متحده به کمک آن خواهد آمد. اما فرضیه‌ای که زمانی پایه‌ای بود، اعتبار خود را از دست می‌دهد. در نظرسنجی موسسه مطالعات پیشرفته Chey مستقر در سئول در اواخر سال گذشته، تقریباً 49 درصد از پاسخ دهندگان گفتند که تردید دارند که واشنگتن برای کره جنوبی با خطر حمله هسته ای کره شمالی به سرزمین اصلی ایالات متحده بجنگد. نزدیک به 77 درصد گفتند که کره جنوبی باید زرادخانه هسته ای خود را توسعه دهد.
لی بیونگ چول، محقق سیاست هسته‌ای در مؤسسه مطالعات خاور دور در دانشگاه کیونگنام در سئول، گفت: برای چنین کره‌ای‌های بدبین، وعده واشنگتن برای بازدارندگی گسترده «فقط لفاظی است، هر طور که آن را بسته‌بندی کنید».
بسیاری از مردم کره جنوبی نسبت به قدرت‌های بزرگ محتاط هستند و این نشان دهنده نارضایتی عمیق آنها از حکومت استعماری ژاپن و تقسیم شبه جزیره کره توسط اتحاد جماهیر شوروی و ایالات متحده در پایان جنگ جهانی دوم است.
کره جنوبی ژاپن را در کنار هم نگه داشته است، حتی اگر واشنگتن از دو متحد اصلی خود خواسته است تا برای بازدارندگی چین و کره شمالی با یکدیگر همکاری نزدیک داشته باشند. این کشور همچنین به دنبال ایجاد تعادل دیپلماتیک بین واشنگتن و پکن بوده است. رهبران مترقی تر آن، مانند سلف آقای یون، مون جائه این، با جدیت به دنبال گفتگو با کره شمالی بودند، حتی باعث ایجاد اصطکاک با واشنگتن شد، که تمایل داشت بر تحریم ها تأکید کند.
با این حال، آقای یون، تعادل سنتی را متزلزل کرده است.
در ماه مارس، او با قولی مبنی بر اینکه سئول دیگر به دنبال غرامت برای قربانیان کار اجباری در طول حکومت استعماری ژاپن نخواهد بود، روابط با ژاپن را شکست. آقای یون همچنین علیرغم نگرانی در مورد توانایی چین برای آسیب رساندن به اقتصاد حیاتی کره جنوبی، با جدیت سئول را با ایالات متحده نزدیکتر کرد.
او در کنگره آمریکا گفت: «این اتحاد اکنون به یک اتحاد جهانی تبدیل شده است که از آزادی و صلح در سراسر جهان محافظت می کند. “کره به مسئولیت های خود عمل خواهد کرد.”
زمانی که در واشنگتن بود، آقای یون جنگ علیه اوکراین را به عنوان «نقض قوانین بین‌المللی» محکوم کرد. او در حمله به پکن، با «هر گونه تلاش یکجانبه برای تغییر وضعیت موجود در اقیانوس هند و اقیانوس آرام، از جمله از طریق غیرقانونی» مخالفت کرد. ادعاهای دریایی، نظامی‌سازی ویژگی‌های بازیابی شده و فعالیت‌های قهری».
لیبرال های کره جنوبی نسبت به رویکرد آقای یون هشدار دادند.
اگر کره جنوبی به طور یکجانبه وارد سیستم جدید جنگ سرد تحت رهبری ایالات متحده شود، باید با این واقعیت روبرو شود که روابط با چین و روسیه، که هر دو تأثیر قوی بر کره شمالی دارند، خواهد بود. روزنامه لیبرال هانکیوره می نویسد: خطرناک تر می شود و خطر بحران هسته ای کره شمالی و حتی جنگ در شبه جزیره یا اطراف آن افزایش می یابد.
جان دلوری، اهل آسیای شرقی، گفت: هم شاهین‌ها و هم کبوترها در محافل سیاست‌گذاری در سئول، دلیلی برای احساس ناامیدی از بیانیه واشنگتن خواهند داشت، که «نه نشانه فشار برای گفت‌وگو با پیونگ یانگ است و نه به سئول وعده می‌دهد که بازدارنده هسته‌ای خودش را داشته باشد». محقق دانشگاه یونسی در سئول.
اما برای بسیاری از مردم کره جنوبی، به ویژه نسل‌های جوان‌تر که با فرصت‌های شغلی رو به کاهشی دست و پنجه نرم می‌کنند، مسئله مهم‌تر از زرادخانه هسته‌ای شمال، اقتصاد است.
در ماه‌های اخیر، تقریباً روزی در کره جنوبی سپری نشده است که عناوینی از نگرانی‌ها مبنی بر اینکه قوانین کاهش تورم و چیپ‌ها و علم بایدن به دو صنعت مهم کره جنوبی آسیب می‌زند: خودروهای الکتریکی و نیمه‌هادی‌ها، افزایش یابد. اما در بیانیه مشترک خود، آقای یون و بایدن تنها با “ادامه مشورت های نزدیک” موافقت کردند.
آقای دلوری گفت: «کره ای های جوان تر آهنگ «American Pie» را نمی دانند، اما از قانون کاهش تورم اطلاع دارند.
