برای میلیون‌ها ژاپنی، مذهب شینتو آنقدرها یک تمرین معنوی نیست که یک تمرین فرهنگی است. هر ماه ژانویه، جمعیتی در زیارتگاه ها جمع می شوند تا برای سال جدید دعا کنند. خانواده‌ها فرزندان خود را برای جشن گرفتن مراسم جشن می‌برند، و بسیاری برای موفقیت در عشق، امتحانات ورودی مدرسه یا مصاحبه‌های شغلی به دنبال برکت هستند.
تعداد کمی از این مناسک را وابسته به هیچ دکترین ثابتی می دانند – شینتوئیسم، یک دین بومی، هیچ جزم یا کتاب مقدس رسمی ندارد. اما برای اکثر مردم ژاپن که عمدتاً سکولار است، نمی‌دانند، یک انجمن ملی شینتو تلاش کرده است پیام ایدئولوژیک محافظه‌کارانه را در میان قانونگذاران منتشر کند، از جمله در مورد حقوق همجنسگرایان و تراجنسیتی‌ها.
ژاپن تنها کشور گروه 7 است که اتحادیه های همجنس گرایان را قانونی نکرده است سفیران خارجی در آستانه برگزاری نشست هیروشیما که اواخر این هفته آغاز می شود، کشور را تحت فشار قرار دادند تا با قدرت بیشتری از برابری حمایت کند. نظرسنجی ها حاکی از حمایت قاطع از ازدواج همجنس گرایان در ژاپن است. یکی از بانفوذترین رهبران تجاری کشور اخیراً آن را “شرم آور” خواند که ژاپن اتحادیه ها را تحریم نکرده است.
قانونگذاران، تحت فشار گروه شینتو و سایر نیروهای سنت گرا، از افکار عمومی عقب مانده اند و در تلاش برای توافق بر سر ابراز حمایت محدود از حقوق همجنس گرایان و تراجنسیتی ها هستند.
تابستان گذشته، سازمان شینتو جزوه ای 94 صفحه ای را در یک جلسه بزرگ برای اعضای وابسته به پارلمان، عمدتاً از حزب حاکم لیبرال دموکرات، توزیع کرد که شامل متن سخنرانی بود که همجنسگرایی را به عنوان “یک اختلال روانی اکتسابی، یک اعتیاد” توصیف می کرد. را می توان با “درمان ترمیمی” برطرف کرد.
سخنرانی رونویسی شده دیگری با تصویب لایحه حقوق دگرباشان جنسی مخالفت کرد و مدعی شد که «هیچ تبعیض سیستماتیک» در ژاپن وجود ندارد و هشدار داد که «فعالان جناح چپ از این به عنوان سلاح خود استفاده خواهند کرد» و «طغیان دادخواست‌ها» رخ خواهد داد.
این هفته، یک کمیته پارلمانی لیبرال دموکرات لایحه‌ای را تصویب کرد که بیان می‌کرد «هیچ تبعیض ناعادلانه» علیه افراد LGBTQ وجود ندارد. فعالان و رهبران احزاب اپوزیسیون می گویند این لایحه، که ممکن است با تشکیل گروه 7 به پارلمان ارائه شود، ضعیف تر از لایحه ای است که دو سال پیش شکست خورد.
محققان می گویند که تلاش های پشت پرده گروه شینتو – انجمن رهبری معنوی شینتو، بازوی سیاسی سازمانی که بر 80000 زیارتگاه نظارت دارد – یکی از دلایل قطع ارتباط بین جامعه گسترده تر و حوزه سیاسی است.
بسیاری از کارگران و بازدیدکنندگان حرم ممکن است لزوماً از تلاش‌های انجمن شینتو برای تأثیرگذاری بر سیاست‌های دولت اطلاع نداشته باشند یا با آن موافق نباشند.
کازویوشی کاواساکا، مدرس مطالعات ژاپنی مدرن در دانشگاه هاینریش هاینه در دوسلدورف آلمان، گفت: اما محافظه‌کاران در حزب حاکم «واقعاً برای مبارزات انتخاباتی خود به راست مذهبی متکی هستند». آقای کاواساکا گفت که تأثیر چنین گروه‌هایی «بسیار مهم‌تر از حمایت عمومی از ازدواج همجنسگرایان است».
ناوفومی اوگاوا، وکیل گروه شینتو، در ایمیلی گفت که این جزوه «مستقیماً دیدگاه‌های سازمان را نشان نمی‌دهد».
اما این گروه اسنادی را در وب‌سایت خود منتشر کرده است که در آن فراخوان‌های «حمایت بیش از حد از حقوق» یا قانونی کردن ازدواج همجنسگرایان را «جنبش‌هایی برای برچیدن ساختار خانواده» توصیف می‌کند.
نخست وزیر فومیو کیشیدا در ماه گذشته طی مصاحبه ای با رسانه های خارجی توضیح داد که چرا ژاپن هنوز ازدواج همجنس گرایان را قانونی نکرده است. او در پاسخی آماده به سؤالی از نیویورک تایمز گفت: «وضعیت پیرامون هر کشور متفاوت است. بحث دقیق و کامل مورد نیاز است.»
نفوذ جناح راست مذهبی بر سیاستمداران محافظه کار در ژاپن تا سال گذشته تا ترور شینزو آبه، نخست وزیر سابق که توسط مردی که از کلیسای اتحاد، جنبش مذهبی حاشیه ای کینه توز داشت، به ضرب گلوله کشته شد، تا حد زیادی پنهان ماند.
پس از مرگ آقای آبه، رسانه های ژاپنی ارتباط بین کلیسا و بیش از 100 نماینده پارلمان، از جمله نخست وزیر سابق، که اکثریت قریب به اتفاق آن ها در حزب حاکم بودند، فاش کردند.
وابستگان کلیسای اتحاد همچنین علیه حقوق همجنسگرایان و تراجنسیتی ها در ژاپن مبارزه کرده اند. سرمقاله ای در ورلد دیلی، روزنامه ای که با کلیسا در ارتباط است، اخیراً اعلام کرد که لایحه فعلی LGBTQ “ممکن است باعث جنایت شود” و “زنان ترنس ممکن است به فضاهای زنان حمله کنند.”
یک سازمان خواهر سیاسی کلیسای اتحاد گفت که قانونگذاران را در مورد “لایحه LGBT به ویژه” لابی نکرده است، اما معتقد است که این لایحه “به طور کامل مورد بحث قرار نگرفته و زودرس است.”
در حالی که کلیسای اتحاد پس از مرگ آقای آبه به شدت مورد بررسی قرار گرفت، انجمن شینتو عمدتاً تحت رادار رسانه ای فعالیت می کرد و به دنبال تأثیرگذاری بر قانونگذاران در سایر موضوعات اجتماعی قدیمی است.
این قانون محافظه کاران را وادار به حفظ قانونی کرده است که زوج های متاهل را ملزم به انتخاب یک نام خانوادگی و منع وارثان زن از صعود به تاج و تخت سلطنتی می کند.
تومومی یاماگوچی گفت: از آنجایی که تعداد فزاینده‌ای از شهرداری‌ها در ژاپن پیشنهاد مشارکت همجنسگرایان را داده‌اند و زوج‌های همجنس‌گرا شکایت‌هایی را مطرح کرده‌اند که ناکامی این کشور در به رسمیت شناختن ازدواج‌های همجنسگرایان را مغایر قانون اساسی می‌خوانند، انجمن شینتو شروع به “احساس بسیار تهدید از این موضوع” کرده است. ، استاد دانشگاه ایالتی مونتانا که جنسیت و تمایلات جنسی را در ژاپن مطالعه می کند.
حامی لایحه LGBTQ، تاکشی ایوایا، گفت که او نسبت به نحوه وارد کردن گروه حرم به بحث فعلی محتاط است. آقای ایوایا، یک لیبرال دموکرات، گفت: «من فکر می‌کنم که آنها بیش از حد در سیاست قدم می‌گذارند.
تصویب لایحه فعلی مستلزم آن بود که لیبرال دموکرات‌های میانه‌روتر سرمایه سیاسی قابل توجهی را خرج کنند و برخی با انتقاد شدید روبرو شدند.
تومومی اینادا، وزیر دفاع سابق و قانونگذار لیبرال دموکرات که دو سال پیش از این لایحه حمایت کرد، گفت: «هر روز با من تماس می‌گیرند که از من می‌خواهند با این لایحه مخالفت کنم، و تلفن از زنگ زدن قطع نمی‌شود. «فشار زیادی وجود دارد. مردم سعی کرده اند شانس انتخاب مجدد من را خدشه دار کنند.»
سفرای خارجی به رهبری فرستاده ایالات متحده، رحم امانوئل، از لایحه فعلی LGBTQ و همچنین ازدواج همجنسگرایان حمایت کرده‌اند و در عین حال به حمایت عمومی ژاپن اشاره کرده‌اند.
آقای امانوئل گفت: «تلاش‌های جناح راست بسیار ریشه‌دار هستند، و به نظر من آنها به نوعی بالاتر از رده وزنی خود ضربه می‌زنند». “شما نمی توانید به 70 درصد حمایت از نظرسنجی های عمومی دست پیدا کنید” بدون برخی از رای دهندگان محافظه کار خودشناس که می گویند ما طرفدار ازدواج همجنس گرا هستیم.
اما بی تفاوتی سیاسی، جذب متحدان را برای طرفداران همجنس گرا و تراجنسیتی دشوار می کند.
رای دهندگان فکر می کنند “هیچ چیز تغییر نخواهد کرد، بنابراین آنها به سیاست علاقه ای ندارند.”
رهبران کسب و کار استدلال می کنند که ژاپن باید با همتایان بین المللی خود هماهنگ شود تا کارگران خارجی را جذب کند و از نظر اقتصادی همگام شود.
تاکشی نینامی، مدیر اجرایی شرکت سانتوری، سازنده نوشیدنی و رئیس انجمن مدیران شرکت های ژاپن، گفت: «ژاپن اصرار دارد که ما باید یکدست باشیم. اما اکنون شرکت‌ها بسیار بیشتر در حال جهانی شدن هستند.
اگرچه شرکت‌های بیشتری مزایای مساوی را به زوج‌های همجنس ارائه می‌کنند، تعداد کمی از کارمندان از آنها بهره می‌برند. پاتریک جردن، معاون منابع انسانی شرکت کوکاکولا ژاپن، گفت که او تنها یک کارمند ژاپنی در دفتری با نزدیک به 600 نفر را می شناسد که به عنوان همجنس گرا خارج شده بود.
عدم تحمل روابط همجنس گرایان یا هویت تراجنسیتی در ژاپن نسبتاً مدرن است.
گری لوپ، نویسنده کتاب «رنگ‌های مردانه: ساخت همجنسگرایی در توکوگاوا ژاپن»، می‌گوید در دوره توکوگاوا، که از قرن هفدهم تا اواسط قرن نوزدهم را در بر می‌گرفت، مردان سامورایی به طور منظم درگیر مشارکت همجنسگرایان بودند.
ژاپن خیلی قبل از بسیاری از کشورهای غربی جرم انگاری جنسی همجنس گرایان را متوقف کرد. هر دو سنت تئاتری کابوکی و تاکارازوکا هویت های جنسیتی سیال را در بر می گیرند و بازیگران همجنس گرا و تراجنسیتی مرتباً در تلویزیون ظاهر می شوند. زندگی شبانه همجنسگرایان و ترنسجندرها در حال شکوفایی است در توکیو
با این حال، همجنسگرایان و تراجنسیتی‌ها می‌گویند که به زندگی پنهان خود ادامه می‌دهند. کوهی کاتسویاما، که در توکیو زندگی می کند، از نیروی پلیس استعفا داد زیرا می ترسید اگر به همکارانش در مورد تمایلات جنسی خود بگوید عواقبی خواهد داشت.
آقای کاتسویاما که رابطه خود را با خانواده اش قطع کرده است، گفت: “فکر می کردم اگر بیرون بیایم و مردم بفهمند، بازی تمام می شود.” و من فکر می کنم که بسیاری از مردم هنوز هم همین طور فکر می کنند.
