نمایی تازه از سیاهچاله ای که به طور فزاینده ای آشناست

تکه ای از هیچ خالص در یک کهکشان دور اخیراً به مرکز گرانشی توجه اخترشناسان رادیویی تبدیل شده است. این سیاهچاله غول پیکر با گرانش 6.5 میلیارد خورشید خواهد بود که ذرات پرانرژی را از مرکز کهکشان مسیه 87، که در فاصله 50 میلیون سال نوری از زمین قرار دارد، می ریزد.

در سال 2019، ستاره شناسان شبکه ای از تلسکوپ های رادیویی موسوم به تلسکوپ افق رویداد را با تولید یک نقشه رادیویی از موجودیت – اولین تصویر از یک سیاهچاله – جهان را خیره کردند. این یک دونات فازی از انرژی را نشان داد، تابش درخشانی که توسط ماده محکوم به فنا تولید می شود که در تاریکی ابدیت را می چرخاند.

ماه گذشته، زیرمجموعه‌ای از همان تیم، با استفاده از هوش مصنوعی برای تجزیه و تحلیل داده‌های اصلی، تصویر واضح‌تری تولید کردند که نشان می‌داد یک دونات نازک‌تر از عذاب اطراف مرکز سیاه‌تری را احاطه کرده است.

اکنون گروه سومی از اخترشناسان از شبکه جهانی متفاوتی از رصدخانه ها استفاده کرده اند – از جمله آرایه میلی متری جهانی VLBI، آرایه میلی متری/زیر میلی متری بزرگ آتاکاما در شیلی و تلسکوپ گرینلند – برای گرفتن یک نمای کوچک شده از سیاهچاله. تصویر آنها برای اولین بار پایه جت انرژی و ذرات به خوبی مطالعه شده را نشان می دهد که از مرکز کهکشان M87 برخاسته و در فضای بین ستاره ای پرتاب می شود. این تصویر که توسط یک تیم بین المللی بزرگ به رهبری رو-سن لو از رصدخانه نجوم شانگهای در چین تهیه شده است، روز چهارشنبه در مجله نیچر منتشر شد.

با مشاهده موضوع آن در طول موج‌های رادیویی کمی طولانی‌تر، تیم توانست نواحی بیرونی خنک‌تر قرص برافزایش آتش سیاه‌چاله را که به نظر می‌رسد جت از آن خارج می‌شود، در معرض دید قرار دهند.

دکتر لو در بیانیه ای که توسط رصدخانه جنوبی اروپا منتشر شد، گفت: ما می دانیم که جت ها از منطقه اطراف سیاهچاله ها به بیرون پرتاب می شوند. اما ما هنوز به طور کامل نمی دانیم که چگونه این اتفاق می افتد. برای مطالعه مستقیم این موضوع باید منشا جت را تا حد امکان نزدیک به سیاهچاله مشاهده کنیم

در این بین، تیم تلسکوپ افق رویداد در حال جمع آوری منابع برای مشاهدات بیشتر با هدف ساخت فیلم سیاه چاله است.

Kazunori Akiyama، اخترفیزیکدان در رصدخانه Haystack در موسسه فناوری ماساچوست و عضو پروژه Event Horizon و نویسنده تصویر جدید، گفت: «من واقعاً از دیدن این نتیجه هیجان زده هستم، زیرا اکنون ما یک نتیجه جدید داریم. ابزاری برای ثبت آنچه که سیاهچاله معروف EHT را احاطه کرده است. ما می‌توانیم فیلمبرداری کنیم که چگونه ماده به یک سیاه‌چاله می‌افتد و در نهایت موفق به فرار می‌شود.»