خلیج گوانتانامو، کوبا – در دادگاه این هفته، یک روانشناس که زندانیان را برای سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا با آب می‌کشید، حوله‌ای را پیچید، آن را دور گردن یک وکیل مدافع جنایی پیچید و به آرامی وکیل را به سمت خود و روی انگشتانش کشید. بازآفرینی چشمگیر اقداماتی که در مورد یک زندانی سعودی در جنگ با تروریسم به کار رفته است.

هیچ واتربردینگ یا دستوری به وکیل مدافع برای خزیدن در یک جعبه تنگ وجود نداشت. اما تظاهرات روز چهارشنبه توسط جان بروس جسن، روانشناس، به منظور تکرار برخی از «تکنیک های بازجویی پیشرفته» بود که ماموران سیا از زندانی سعودی، عبدالرحیم النشیری، در یک سایت بازجویی مخفی در تایلند استفاده کردند. در اواخر سال 2002

وکلای مدافع از این تظاهرات استفاده کردند تا یک قاضی نظامی را متقاعد کنند که مدارک خاصی را از محاکمه آقای نشیری به عنوان ثمره شکنجه حذف کند. قاضی، سرهنگ لانی جی. آکوستا جونیور، اجازه داد که این سخنرانی نشان دهد که مقامات سیا مدارک ویدئویی دو دهه پیش را از بین برده بودند.

آقای نشیری متهم به طراحی بمب گذاری انتحاری القاعده بر ناوشکن کول نیروی دریایی ایالات متحده در سواحل یمن در 12 اکتبر 2000 است. هفده ملوان آمریکایی کشته شدند.

در سال‌ها جلسات پیش از محاکمه، عمدتاً به دلیل قانونی بودن مدارک برای محاکمه نهایی آقای نشیری، وکلای او او را به‌عنوان آسیب دیده از آزار جسمی، روانی و جنسی در نزدیک به چهار سال بازداشت سیا معرفی کرده‌اند.

وکلای او استدلال می کنند که تا زمانی که ماموران فدرال در سال 2007 از آقای نشیری در گوانتانامو بازجویی کردند، او به قدری شرطی شده بود که به بازجویانش آنچه را که می خواستند بشنوند گفت. چهار سال از اسارت او می گذشت. او هرگز اجازه نداشت با وکیل مشورت کند. قاضی در حال تصمیم گیری است که آیا بازجویی های سال 2007 در دادگاه قابل قبول هستند، زیرا دادگاه جنگ با میراث شکنجه پس از حملات 11 سپتامبر 2001 دست و پنجه نرم می کند.

دکتر جسن شهادت داد که این اعمال – از جمله برهنگی، برهنگی و انزوا – برای ربودن اراده یک زندانی نبود، بلکه برای جلب همکاری او و افشای اسرار القاعده به سیا بود.

او گفت: “همه چیز در مورد ایجاد رابطه و یافتن این مسیر در پیش است.”

دکتر جسن، که 20 سال را در نیروی هوایی ایالات متحده گذراند و در آموزش بقا تخصص داشت، بازجویی ها را “به خوبی نظارت شده” اما “بسیار شدید” خواند. مقر سیا به او پیام هایی از قبیل: «یک ستون فقرات را بگیر. به ما بگویید حملات بعدی چه زمانی خواهد بود.»

دادستان‌ها قبلاً توافق کرده‌اند که هیچ‌چیزی که آقای نشیری در سایت‌های به اصطلاح سیاه گفته نمی‌تواند در محاکمه مورد استفاده قرار گیرد، زیرا شواهد ناشی از شکنجه و رفتار ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز غیرقانونی است. اما آنها از مصاحبه‌های مجری قانون او در سال 2007 که در گوانتانامو در زندان سابق سیا، جایی که آقای نشیری در سال‌های 2003 و 2004 توسط آژانس نگهداری می‌شد، دفاع می‌کنند.

برای تقویت این ادعا، دادستان ها قصد دارند هفته آینده با روانپزشک قانونی، دکتر مایکل ولنر، شهادت دهند که بررسی سوابق گوانتانامو و مشاهدات دادگاه نشان می دهد که فرد بازداشت شده هیچ نشانه ای از اختلال استرس پس از سانحه ندارد.

دکتر جسن گفت که تدابیری را بر روی تکنیک‌هایی اعمال کرده است که او و شریک واتربوردینگ‌اش، جیمز ای. میچل، از آن استفاده کرده‌اند، از جمله اینکه روانشناسان دیگر بازجویی‌ها را زیر نظر بگیرند تا اساساً مطمئن شوند که آنها هیچ آسیبی ندارند.

آقای نشیری قبل از اینکه بازجوها این تکنیک را روی او رها کنند، بارها وتربرد شده بود. این زندانی که 5 فوت قد دارد، مدام از تسمه هایش می لغزید – «تجهیزات ایمنی» روی تخته ای که برای اولین فردی که بازجویان به آن سوار کرده بودند، ابو زبیده، که 5 فوت 10 بود، ساخته شده بود.

اما دکتر جسن همچنین اذعان کرد که “اتفاقات ناگواری” برای زندانی رخ داده است، زمانی که او بازجویی ها را مشاهده نمی کرد. او گفت که دکتر جسن بعداً فهمید که آقای نشیری را با دست‌هایی که بالای سرش بسته بودند، به دیوار زنجیر کرده بودند و لواط داشتند.

تحقیقات داخلی همچنین نشان داد که یک بازجوی سیا رولت روسی را شبیه سازی کرده است. یک مته در کنار سر کلاهدار آقای نشیری چرخیده بود. دکتر میچل شهادت داده است که نگهبانان او را به عقب خم کردند، چوب جارویی پشت زانوهایش، و آقای نشیری را از درد زوزه کشید.

دکتر جسن همچنین شهادت داد که سیا یک برنامه سایت سیاهپوست رقیب را اجرا می کرد که او بعداً در مورد آن مطلع شد.

دکتر جسن در حال شهادت در دادگاه گوانتانامو از طریق یک لینک ویدیویی از یک ضمیمه دادگاه مخفی در ویرجینیا، نزدیک پنتاگون بود. فیلمبرداری تیز بود، و هنگامی که یک وکیل مدافع، آنی مورگان، از او خواست که تظاهرات را در مورد او به نمایش بگذارد، صدا تعجب و بی میلی او را در نشان دادن برخی تکنیک های بازجویی نشان داد.

دکتر جسن اعتراض کرد، در حالی که سرهنگ آکوستا مبهوت ظاهر شد. “میخوای بهت سیلی بزنه؟” او گفت.

خانم مورگان، وکیل سابق نیروی هوایی، گفت: “نگران نباش، قضاوت، من او را وادار نمی کنم.”

دکتر جسن اعتراض کرد که حوله ندارد. او توضیح داد که اگر یک زندانی فقط پوشک یا برهنه بود، بازجوها از حوله استفاده می کردند. یکی تولید شد. خانم مورگان در معرض توجه قرار گرفت و سپس روانشناس یک «چاپ توجه» را با کمک حوله نشان داد. او توضیح داد که هدف “از بین بردن انتظارات شما” بود – شرطی کردن یک زندانی برای درک اینکه “این واقعی است، این شخص می خواهد که من به آن توجه کنم.”

دکتر جسن در ادامه تظاهرات گفت: “احساس می کنم دارم دخترم را می زنم.”