راه خود را از طریق کرالا بخوانید

رمان را بگیرLitanies of Dutch Battery،” توسط NS Madhavan، با شما به هتل معروف تاج مالابار در جزیره Willingdon. غذا بهترین است، همانطور که منظره کانال دریای وسیعی است که بین جزیره ویپین و فورت کوچی و سپس به دریای عرب کشیده شده است. این رمان که از زبان مالایایی ترجمه شده و توسط ادوینا ترزا ایرنه ماریا آن مارگاریتا جسیکا، دختری از جامعه کاتولیک کرالا روایت شده است، داستانی کمیک در طول تاریخ، خانواده، طنز، ایمان و سیاست است.

در انبارهای غول پیکر ادویه، فروشندگان و خریداران را می بینید که در کنار کوه های فلفل و میخک معامله می کنند، همان طور که قرن ها پیش در غیاب یک زبان مشترک انجام می دادند: با بستن دست ها زیر حوله در حالی که انگشتان پنهانشان پیشنهاد و مخالفت را می رساند. پیشنهادات، از دید سایر خریداران پنهان است. برای آگاهی بیشتر، بخوانید “Spice: The History of a Temptation، نوشته جک ترنر. برای من یک راز است که چرا اروپایی‌ها در اولین هوس ادویه جارو هرگز فکر نمی‌کردند بکوبند، خشک کباب کنند، سپس این گنجینه‌ها را با پیاز و سیر تفت دهند تا ماسالا درست کنند. در عوض، آنها از آنها به عنوان مواد نگهدارنده، برای پنهان کردن بوی بدن و حتی، همانطور که یکی از متعصبان از آن دفاع می کرد، برای مالیدن اندام سست مردانه استفاده می کردند، که او قسم خورد که حالت آن را تغییر داده و رضایت بی پایانی را برای شریک زندگی خود فراهم می کند. (لطفا این را در خانه امتحان نکنید.)

هیچ جایی بهتر از روی عرشه قایق خانگی شما نیست که در آبراه های سایه دار سفر می کند، در حالی که ماهی هایی که صید کرده اید در آشپزخانه روباز در پشت قایق آماده می شود. شما به احتمال زیاد در نزدیکی کوتایام، در قلب جامعه مسیحی سنت توماس سوار خواهید شد. آنها ایمان خود را به سال 52 بعد از میلاد ردیابی می کنند، زمانی که سنت توماس، یکی از دوازده شاگرد مسیح، پس از سفر از دمشق، سوریه، در ساحل ادویه فرود آمد – یا اینطور افسانه ها می گویند. آرونداتی روی”خدای چیزهای کوچک“، که برنده جایزه بوکر شد، بینش هایی در مورد محیط، شخصیت مالاییایی، کاست و مسیحیان سنت توماس ارائه می دهد. جدیدترین رمان من، “میثاق آب،” در همین جامعه مسیحی تنظیم شده است.

کرالا بیشتر روستایی است تا شهری. “دهکده قبل از زمان“، توسط VK Madhavan Kutty، ترجمه از مالایایی، و Anita Nair”مرد بهترزندگی روستایی و آداب و رسوم اجتماعی را روشن می کند.

نوشتن یک امتیاز طبقه بالا بود، اما رمان های ترجمه شدهپولایتاهارا“، توسط پل چیراکارود، و “کوچارتی: زن آرایا“، توسط نایاران، صدای نویسندگانی از جوامع نادیده گرفته را بدهید.