جنگ روسیه در اوکراین: به‌روزرسانی‌های زنده

حمله هواپیمای بدون سرنشین روز سه‌شنبه به مسکو گسترش جنگ در اوکراین به پایتخت روسیه را بیشتر نشان داد و دفاع هوایی این شهر و تلاش‌های کرملین برای انطباق با نوع جدیدی از درگیری را در کانون توجه قرار داد.

از دهه 1980، مسکو توسط یک سیستم دفاع هوایی پیچیده موسوم به آمور که برای محافظت از پایتخت در برابر موشک‌های بالستیک قاره‌پیما و بمب‌افکن‌های هسته‌ای طراحی شده بود، قرار گرفته است، تهدیدی که بسیار متفاوت از واقعیت جنگ مدرن روسیه علیه اوکراین است.

اوکراین مسئولیت حمله پهپادی روز سه‌شنبه و حمله دیگری در این ماه که کرملین را هدف قرار داد را رد کرده است، اما این حملات در خاک روسیه در حال افزایش است. این امر روسیه را مجبور کرده است که سیستم های دفاعی خود را برای مقابله با نوعی مهمات که کمتر کشنده اما تعدادشان بیشتر است، به کار گیرد.

در ژانویه، روسیه بدون توضیح رسمی، از جمله در بالای ساختمان‌های برجسته مانند وزارت دفاع، استقرار تجهیزات نظامی جدید را در اطراف مسکو آغاز کرد. کارشناسان نظامی این تسلیحات را اس-400، پیچیده ترین سامانه موشکی زمین به هوای روسیه، و پانتسیر اس-1، که در رایج ترین شکل آن یک کامیون حامل یک موشک انداز نسبتاً ساده ضد هوایی است، شناسایی کردند.

به گفته وزارت دفاع، موشک‌های پانسیر پنج پهپاد از هشت پهپاد را که صبح روز سه‌شنبه به مسکو حمله کردند، سرنگون کردند. ویدئویی که روز سه‌شنبه در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد و توسط نیویورک تایمز تأیید شد، یک سامانه پانتسیر را نشان می‌دهد که موشکی را در حومه مسکو پرتاب می‌کند.

به گفته وزارت دفاع، سه پهپاد دیگر به دلیل آنچه «جنگ رادیویی-الکترونیکی» نامیده می شود، از کار افتاده اند. این وزارتخانه جزئیاتی را ارائه نکرد، اما از سال 2016 یک سیستم پارازیت الکترونیکی موسوم به Pole-21 را بر روی برج های ماهواره ای نصب کرده است. این سیستم‌ها سیگنال‌های ناوبری ماهواره‌ای را مسدود می‌کنند و باعث می‌شوند هواپیماهای بدون سرنشین و سایر سلاح‌های هدایت شونده الکترونیکی کنترل خود را از دست بدهند.

در نتیجه، مقامات روسیه – از جمله رئیس جمهور ولادیمیر وی. پوتین – سعی کرده اند حمله به پایتخت را به عنوان یک پیروزی برای دفاع روسیه معرفی کنند.

آقای پوتین در واکنش به این حمله گفت: «روشن است که برای افزایش تراکم سامانه‌های دفاع هوایی پایتخت چه باید کرد». “و ما دقیقاً این کار را انجام خواهیم داد.”

روسلان پوخوف، مدیر گروه تحقیقاتی امنیتی مستقر در مسکو CAST، گفت: یک مسئله بالقوه: کارایی سیستم های Pantsir و Pole در مناطق پرجمعیت اشباع شده از داده های ماهواره ای به شدت کاهش می یابد. او گفت که برای مقابله موثر با حملات هواپیماهای بدون سرنشین، ارتش روسیه باید سعی کند آنها را قبل از رسیدن به محدوده شهرها از کار بیاندازد – با توجه به وسعت کشور، کاری دشوار است.

دفاع از حریم هوایی در مناطق شهری نیز دشوارتر از نزدیکی خطوط مقدم است، جایی که اکثر هواپیماها نظامی خواهند بود. در اطراف شهرها، سربازان باید هواپیماهای غیرنظامی مانند هواپیماها و هلیکوپترها را ردیابی کنند و در عین حال به دنبال بازتاب راداری هواپیماهای بسیار کوچکتر مانند پهپادهای بدون سرنشین باشند.

ایان ویلیامز از پروژه دفاع موشکی در مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی، یک اندیشکده واشنگتن، می‌گوید: «پیش از این، سیستم‌های دفاع هوایی نزدیک شهرها هر چیزی کوچک‌تر از یک هلیکوپتر را تنظیم می‌کردند. پهپادهای کوچک ممکن است راداری به اندازه یک غاز داشته باشند، بنابراین اگر رادارهای خود را برای جستجوی پهپادهای دشمن تنظیم کنید، پرندگان زیادی را نیز خواهید دید.

بر اساس گزارش CSIS، خودروهای پدافند هوایی پانتسیر که در اطراف مسکو دیده می‌شوند، در سال 2003 در خدمت ارتش روسیه قرار گرفتند و از آن زمان به‌روز شده‌اند. آقای ویلیامز گفت که پانتسیر مجهز به موشک‌های جستجوی مادون قرمز کوتاه برد و یک تفنگ 30 میلی‌متری که توسط رادار هدایت می‌شود، برای همراهی با نیروهای مکانیزه مانند یک ستون تانک ساخته شده است و در حین حرکت کاروان، “حباب” محافظتی را فراهم می‌کند.

آقای ویلیامز گفت، آنها قبل از اینکه پهپادهای کوچک به یک تهدید بزرگ در میدان نبرد تبدیل شوند، طراحی و ساخته شده بودند، و اگرچه آنها تا حدی توانایی شلیک هواپیماهای بدون سرنشین را دارند، اما این چیزی نیست که برای انجام آن بهینه شده بودند. او افزود که مهاجمان همچنین می توانند از زمین برای پنهان کردن نزدیک شدن هواپیماهای کم پرواز مانند پهپادها استفاده کنند.

او گفت که به نظر می رسد مسئول حمله روز سه شنبه “از محدودیت های پانتسیر و سایر سیستم های دفاع هوایی در اطراف مسکو سوء استفاده می کنند.”

اولگ ماتسنیف و رایلی ملن گزارش کمک کرد