مراسم تحلیف یک مهمان غیرعادی داشت. صدها نفر از نیوزیلندی ها در شرف ادای سوگند برای تبدیل شدن به شهروندی استرالیا بودند، و رئیس دولت نیوزیلند از آنها در پیگیری شهروندی مضاعف تشویق می کرد.
دلیلی برای جشن گرفتن همه وجود داشت. استرالیا در شرف تغییر سیاست دو دهه ای و بازگرداندن حقوق تقریباً 700000 نیوزلندی ساکن استرالیا بود تا بتوانند به راحتی تابعیت خود را دریافت کنند و آنها را با مهاجران استرالیایی در سراسر دریای تاسمان در نیوزیلند برابری کند.
استرالیا و نیوزلند اغلب یکدیگر را به عنوان نزدیک ترین شریک بین المللی خود توصیف می کنند. اما در دهه‌های اخیر رفتار استرالیا با مهاجران نیوزلند – که گرفتن تابعیت و اخراج هزاران نفر را بر اساس قانون جدید دشوارتر می‌کند – به شکاف بین دو متحد منجر شده است. دولت جدید چپ میانه استرالیا به رهبری نخست وزیر آنتونی آلبانیز اقداماتی را برای رسیدگی به این مسائل انجام داده است.
کریس هیپکینز، نخست وزیر نیوزیلند، در مراسم شهروندی روز یکشنبه در بریزبن استرالیا، گفت که حضور او نشانه ای از “پیوندهایی است که همه ما را به هم پیوند می دهد.” این احساس بعداً توسط کلر اونیل، وزیر امور داخلی استرالیا تکرار شد: “عموزاده های کیوی ما بهترین دوستان ما در جهان هستند.”
با این حال، تنش ها همچنان پابرجاست. در پس این افتخار، تنش هایی در روابط پایدار بین این همسایگان، به ویژه در مورد مسائل مهاجرت و سیاست خارجی وجود داشته است. مهمترین آنها تغییر سیاست ناگهانی استرالیا در سال 2001 بود، زمانی که یک دولت محافظه کار، دریافت شهروندی را برای نیوزیلندی ها بسیار دشوارتر کرد.
این تغییرات به دنبال دهه‌ها سوت سگ توسط راست استرالیایی‌ها در مورد نیوزلندی‌ها، به‌ویژه آن‌هایی که مائوری‌های بومی یا پلی‌نزی‌ای تبار بودند، به‌دنبال این بود که برخی آنها را به نفع مهمان‌نوازی استرالیایی و مزایای بیکاری می‌دانستند.
استرالیا یک دسته ویزای ویژه برای نیوزیلندی ها ایجاد کرد که به آنها حقوق کاری نامحدود می داد، اما آنها را از دریافت حقوق و حمایت های یکسانی که به ساکنان دائمی و شهروندان اعطا می شد، باز می داشت. این امر صدها هزار مهاجر نیوزلندی، به ویژه کارگران کم درآمد را به سطحی از ناامنی طولانی مدت محکوم کرد که هیچ مهاجر دیگری به استرالیا مجبور به تحمل آن نبوده است.
روز یکشنبه، پس از سال‌ها تلاش، آقای آلبانیز روندی ساده را برای نیوزلندی‌های مقیم استرالیا اعلام کرد تا پس از چهار سال تابعیت خود را دریافت کنند. او گفت که تغییرات از سال 2001 هرگز نباید ایجاد می شد. او گفت: “دوستان واقعی روابط مساوی دارند و این شراکتی است که نیوزلند و استرالیا دارند.”
اما حتی زمانی که استرالیا تعادل ترانس تاسمان را در مورد مهاجرت بازگرداند، برخی نیوزلندی ها گفتند که این یک حرکت نوع دوستانه نبود. نیوزیلند با کمبود مهارت و کندی اقتصاد حساب می‌کند، و این خبر با استعفای ناخوشایند دریافت شد، در میان نگرانی‌ها مبنی بر اینکه کیوی‌های بیشتری به استرالیا و اقتصاد بسیار بزرگ‌تر آن پرواز خواهند کرد.
گرانت دانکن، مفسر سیاسی و محقق در دانشگاه مسی در نیوزیلند، گفت: «استرالیا ذینفع خالص است. “آنها به طور متوسط کیوی های بسیار ماهر و قابل استخدامی دریافت می کنند که درآمد خوبی دارند و بنابراین به عنوان کارمندان ماهر و البته به عنوان مالیات دهندگان به اقتصاد استرالیا کمک می کنند.”
اپوزیسیون جناح راست در نیوزیلند از این هم تندتر بود.
دیوید سیمور، رهبر حزب قانون آزادیخواه، به رسانه های خبری محلی گفت: «دولت استرالیا هیپکینز را مانند یک دیجریدو بازی کرد. “آنها به تازگی به استعدادهای نیوزلند حمله کرده اند.”
استرالیا و نیوزلند به شدت با یکدیگر پیوند دارند. شهروندان هر کشور همیشه قادر بوده اند به طور نامحدود در کشور دیگر زندگی و کار کنند. و تابعیت دوگانه به قدری رایج است که چندین سیاستمدار استرالیایی پس از اطلاع از اینکه آنها نیز نیوزلندی هستند بدون اینکه از آن مطلع باشند مجبور به استعفا شده اند.
این دو یک توافقنامه تجارت آزاد گسترده و یک تاریخ نظامی یکپارچه دارند.
اما آنها در مسیرهای سیاست خارجی کمی متفاوت هستند – برخلاف استرالیا، نیوزیلند با جنگ عراق مخالف بود و کاملاً عاری از سلاح هسته‌ای است. طرح استرالیا برای ساختن زیردریایی‌های تهاجمی با سوخت هسته‌ای با همکاری ایالات متحده و بریتانیا، در نیوزیلند در مورد اینکه چگونه بر معاهده راروتونگا که مناطق وسیعی از اقیانوس آرام را به‌عنوان عاری از سلاح هسته‌ای معرفی می‌کند، تأثیر می‌گذارد، وحشت ایجاد کرده است.
نانایا ماهوتا، وزیر امور خارجه نیوزلند ماه گذشته گفت: نگرانی ما این است که شاهد نظامی شدن اقیانوس آرام نباشیم.
برای استرالیا و ایالات متحده، قرارداد زیردریایی، بخشی از یک شراکت جدید به نام AUKUS، مقابله با نفوذ فزاینده چین در منطقه است.
رویکردهای مختلف به نژاد و مهاجرت نیز روابط ترانس تاسمان را در سال 1901 پیچیده کرده است، زمانی که نیوزیلند از تبدیل شدن به هفتمین ایالت استرالیا تا حدودی به دلیل نگرانی در مورد چگونگی اعمال سیاست “استرالیای سفید” در مورد پلینزی آن خودداری کرد. پل هامر، محقق دانشگاه ویکتوریا ولینگتون گفت: یا شهروندان بومی مائوری.
این تفاوت ها در طول دهه ها بازتاب یافته است. او درباره مولفه نژادی تاریخی در سیاست گذاری استرالیا گفت: «بسیاری از آن ناگفته است. “گاهی اوقات، در فضای باز است.”
در جدیدترین تکرار، استرالیا در سال 2014 قوانین مهاجرت خود را اصلاح کرد تا به آن اجازه دهد تا ویزاها را لغو کند و افراد را به دلایل “شخصیت” که اغلب مربوط به محکومیت جنایی است، اخراج کند. به گفته دولت نیوزلند، از سال 2015، حدود دو سوم از تقریباً 3000 نیوزلندی که اخراج شده اند، مائوری یا پلینزی بودند.
فیلیپا پین، موسس گروه حمایتی Route 501، گفت که برای اخراج شدگان، که بسیاری از آنها در استرالیا دارای فرزند هستند، این سیاست وحشیانه بوده است. نیوزلند آمادگی مناسبی برای پذیرش آنها نداشته است و اقدامات کمی برای کمک به آنها برای ادغام مجدد انجام داده است. . او گفت: «ما سختی کشیدیم.
در ژانویه، اندرو گیلز، وزیر مهاجرت استرالیا دستور داد که قبل از اخراج افراد، ارتباط افراد با جامعه استرالیا در نظر گرفته شود. خانم پین گفت، در نتیجه، اخراج‌ها تقریباً یک سوم کاهش یافته است، و طبق برآورد او، «بیش از نیمی از افرادی که قبلاً به نیوزیلند اخراج شده‌اند، اگر راهی برای اقامت به آنها پیشنهاد می‌شد، اخراج نمی‌شدند. “
این دستورالعمل برای افرادی که قبلاً در حال اخراج هستند، که ممکن است سال ها طول بکشد، اعمال نمی شود.
در حالی که بسیاری از نیوزلندی‌ها در استرالیا از تغییرات قانونی و امنیتی که ارائه می‌کردند تسکین عمیقی ابراز کردند، برخی از آنها علاقه کمی به خانه بزرگ و گستاخ خود داشتند.
دین هیلیر، مهندس یک شرکت توربین گازی، برای اولین بار 12 سال پیش به استرالیا نقل مکان کرد و به دنبال جایگزینی برای مسکن ضعیف نیوزیلند و زمستان های فلاکت بار جزیره جنوبی بود. علاوه بر این، او گفت: “کاری که اکنون انجام می دهم به سادگی در نیوزلند وجود ندارد.”
او گفت که آقای هیلیر، 47 ساله، “زودتر و نه دیرتر” برای شهروندی استرالیا درخواست خواهد کرد، به ویژه پس از شنیدن خبر نیوزلندی هایی که قادر به دسترسی به برخی مزایای مربوط به ناتوانی و سلامتی نبوده اند. او گفت، با این حال، حتی پس از مدت ها در استرالیا، این تصمیم منحصراً یک تصمیم عملی بود.
او گفت: «این به دلایل مالی بیشتر از وطن‌پرستی است یا اینکه احساس می‌کنم چیزی به کشور بدهکار هستم.
