ساعت 11 صبح روز سه‌شنبه، روز یادبود سالانه اسرائیل، صدها خانواده‌ای که در گورستان نظامی در شهر بئرشبا در جنوب این کشور جمع شده بودند، در حالی که صدای آژیر برای ادای احترام به کشته‌شدگان جنگ این کشور ناله می‌کرد، سکوت کردند.
دقایقی بعد، زمانی که ایتامار بن گویر، وزیر ملی‌گرای فوق‌العاده امنیت ملی، از طرف دولت شروع به صحبت کرد، غوغایی به پا شد و فریادهای بلند بین خانواده‌هایی که با حضور او در قبرستان مخالفت کردند و حامیانش بر سر قبرها بلند شد.
بسیاری از عزاداران پس از این مراسم در شوک و گریه ترک کردند، اما درگیری های خشمگینانه در خارج از دروازه قبرستان ادامه یافت. مردم محلی که از آقای بن‌گویر حمایت می‌کردند و سخنرانی او را تشویق می‌کردند، به افرادی که از آنها انتقاد می‌کردند یا بی سر و صدا اعتراض می‌کردند توهین می‌کردند و آنها را «چپ‌گرا»، «آنارشیست» و «خائن» خطاب می‌کردند.
علیرغم درخواست های قبلی رهبران سیاسی و نظامی کشور برای اتحاد، که از اسرائیلی ها خواسته بودند که سیاست را برای یک روز کنار بگذارند، صحنه های بئرشبا عمق شکاف ها را در جامعه اسرائیل آشکار کرد زیرا این کشور هفتاد و پنجمین سالگرد این کشور را جشن می گیرد. تاسیس در سال 1948
برای 16 هفته متوالی، صدها هزار اسرائیلی برای اعتراض به تلاش دولت – راست‌گراترین و مذهبی‌ترین محافظه‌کار در تاریخ اسرائیل – برای بازنگری قوه قضائیه به گونه‌ای که منتقدان می‌گویند دموکراسی این کشور را تضعیف خواهد کرد، به خیابان‌ها آمده‌اند. .
در حالی که اسرائیل برای آغاز جشن های روز استقلال خود در شامگاه سه شنبه با یک مراسم دولتی با رژه پرچم سنتی، اجرای موسیقی و آتش بازی آماده می شد، جو این کشور خاموش شد. بسیاری از شهروندان گفتند که از خود می‌پرسند که آیا اسرائیل می‌تواند به همان اندازه که از دشمنان خارجی خود جان سالم به در برده است، از اختلافات سیاسی و اجتماعی خود جان سالم به در ببرد.
آدی لوگاسی، هنرمندی که مانند هر سال از خانه اش در رامات گان، در مجاورت تل آویو، به گورستان نظامی Beersheba آمده بود، گفت: «من هرگز چنین چیزی ندیده بودم. پدرش که در 33 سالگی در سال 1974 در بلندی‌های جولان در حین انجام وظیفه کشته شد، در اینجا به خاک سپرده شده است.
او با اشاره به آقای بن گویر، که برای خدمت سربازی رد شد، گفت: “این احساس بسیار دشوار است و همه ما می دانیم چرا – زیرا یک مرد بسیار بحث برانگیز اصرار داشت که به اینجا بیاید.” به اتهام تحریک به نژادپرستی و حمایت از یک گروه تروریستی محکوم شد.
ایریت اسحاق، 47 ساله، ساکن بئرشبا، به همراه خانواده اش آمده بود تا برادر شوهرش را که در سال 1997 در سن 20 سالگی کشته شد، احترام کند. او گفت که آقای بن گویر با آمدن و نمایندگی کار خود را انجام می دهد. دولت و متذکر شد که کوتاه و محترمانه صحبت کرد و از هرگونه گفتمان سیاسی پرهیز کرد.
اما او گفت که نمی تواند صدای او را به درستی بشنود زیرا قبر برادر شوهرش نزدیک حصار اطراف قبرستان است. معترضان ضد دولتی در بیرون آواز می خواندند تا آقای بن گویر را غرق کنند و برخی از حامیان او برای مقابله با آنها از گورستان خارج شدند.
خانم آیزاک گفت: «من از مردمم که به این روز احترام نمی گذاشتند بسیار ناامید هستم. نگذاشتند عزاداری کنیم.»
پیشنهاد دولت برای تغییر قضایی در حال حاضر به حالت تعلیق درآمده است تا فرصت گفتگو با احزاب مخالف برای دستیابی به اجماع فراهم شود. اما این امر قبلاً باعث ایجاد یک تحول بزرگ در جامعه اسرائیل شده است و بر نارضایتی ها و خطوط گسل طولانی مدت تأکید دارد. بررسی‌ها نشان داده است که حدود یک سوم اسرائیلی‌ها می‌ترسند که این جنگ به جنگ داخلی ختم شود.
منتقدان می گویند این طرح باعث تضعیف دادگاه عالی کشور، حذف حمایت از اقلیت ها و تضعیف شخصیت دموکراتیک دولت خواهد شد. حامیان دولت که در اواخر سال گذشته سوگند یاد کردند می گویند که طرح قضایی یک برنامه ضروری است که به رای دهندگان و نمایندگان منتخب آنها قدرت بیشتری می دهد و مقامات یک قوه قضاییه غیرمنتخب را محدود می کند.
در پی اعتراضات، حداقل نیم دوجین سیاستمدار در روزهای اخیر برنامه ریزی شده خود را در سایر گورستان های نظامی در سراسر کشور لغو کردند. آنها شامل سیاستمداران برجسته افراطی ارتدوکس بودند که خدمت اجباری سربازی را انجام ندادند و برخی از وزرای حزب محافظه کار لیکود به رهبری بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر.
آقای نتانیاهو بدون وقفه در مراسم اصلی یادبود دولتی در کوه هرتزل در اورشلیم صحبت کرد. برادرش از خانواده ای داغدار، در سال 1976 طی یک حمله کماندویی اسرائیل برای نجات گروگان ها از انتبه، اوگاندا، کشته شد و در گورستان نظامی روی کوه به خاک سپرده شد.
آقای نتانیاهو گفت: “من غم و اندوه، غرور و اشتیاق را می دانم” و افزود: “ما با هم به عنوان برادر خواهیم ایستاد و استقلال خود را برای نسل ها تضمین خواهیم کرد.”
اما چندین سیاستمدار دیگر در گورستان های دیگر مورد سرزنش قرار گرفتند. گیلا گملیل، وزیر لیکود، توسط تظاهرکنندگان دروزی در اصفیا، یکی از شهرهای دروزی‌ها در شمال اسرائیل از سخنرانی منع شد و به گذاشتن تاج گل بسنده کرد. یکی دیگر از وزیران لیکود، افیر آکونیس، حق خود را داد تا با مادری داغدار در گورستانی در نزدیکی تل آویو صحبت کند.
میرا نووک در تهیه گزارش از اورشلیم شرکت کرد.
