امارات متحده عربی با تکیه بر موفقیت فضاپیمای Hope خود، که هنوز در حال چرخش و مطالعه مریخ است، برنامه‌های خود را برای یک ماموریت بلندپروازانه بعدی اعلام کرد: یک تور بزرگ از کمربند سیارک‌ها.

سارا العامری، رئیس آژانس فضایی امارات متحده عربی گفت: «ماموریت کمربند سیارکی چالش درستی بود. “علم جالب مرتبط با جامعه علمی، فرصت های خوبی برای همکاری.”

این فضاپیما که به نام شیخ محمد بن راشد آل مکتوم، حاکم دبی و نخست وزیر امارات متحده عربی، MBR Explorer نامگذاری شده است، قرار است در سال 2028 پرتاب شود. در فوریه 2030، فضاپیما به وستروالد، 1.4 مایلی می رسد. سیارکی وسیع، با سرعت 20000 مایل در ساعت در مسیر خود برای بازدید از شش جرم دیگر در کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری.

هورالمظمی، مسئول علمی این ماموریت، گفت: «ما نگاه دقیق تری به سطح سیارک خواهیم داشت. و ما چگالی داخلی و ساختار سیارک را درک خواهیم کرد.

هفتمین سیارک، Justitia، جذاب ترین است. Justitia با عرض حدود 30 مایل بسیار مایل به قرمز است، رنگی غیرعادی برای یک سیارک. در واقع، بیشتر شبیه یکی از جهان‌های یخی کوچکی است که در کمربند کویپر یافت می‌شود و دور خورشید در آن سوی مدار نپتون می‌چرخد.

این امر دانشمندان سیاره‌شناسی را بر آن داشته تا حدس بزنند که Justitia در قسمت‌های بیرونی منظومه شمسی شکل گرفته و سپس با تغییر مدار سیارات غول‌پیکر به داخل پراکنده شده و در نهایت به کمربند سیارک‌ها می‌پیوندد.

اگر این درست باشد، بازدید از Justitia می‌تواند یک مطالعه نزدیک از یک جرم کمربند کویپر را بدون سفر طولانی به مناطق دوردست منظومه شمسی فراهم کند.

کاوشگر MBR قرار است در اکتبر 2034 در فاصله چند صد فوتی جاستیتیا قرار بگیرد و حداقل هفت ماه را صرف مطالعه آن با دوربین‌ها و طیف‌سنج‌هایی کند که قادر به شناسایی ترکیب سیارک از جمله وجود آب هستند. اعتقاد بر این است که رنگ مایل به قرمز به مولکول های مبتنی بر کربن اشاره دارد که بلوک های سازنده زندگی هستند. فضاپیما همچنین یک فرودگر کوچک را برای فرود بر روی سطح Justitia رها خواهد کرد.

با جرم بیش از دو تن، MBR Explorer بزرگتر از فضاپیمای امید امارات است که به مریخ رفت. برای عبور از شش سیارک اول، فضاپیما به سرعت در حال حرکت است و به ناوبری دقیق نیاز دارد تا اطمینان حاصل شود که ابزارها به سمت سیارک نشانه رفته اند.

محسن العوضی، مدیر برنامه این مأموریت، گفت: «پیچیدگی اضافه می شود.

و فضاپیما باید در یک دوره سه هفته ای در مارس 2028 پرتاب شود تا بتواند تمام پروازهای برنامه ریزی شده را انجام دهد. اگر نتواند از زمین خارج شود، کل ماموریت باید دوباره برنامه ریزی شود، احتمالاً با مقصدهای جدید سیارکی.

تا به امروز، ناسا، آژانس فضایی اروپا، چین و JAXA، آژانس فضایی ژاپن، فضاپیمای روباتیک را به سیارک ها فرستاده اند.

امارات متحده عربی، یک کشور نفت خیز که از نظر وسعت کمی کوچکتر از ایالت مین است، یک تازه وارد در پروازهای فضایی است. دو دهه پیش برنامه فضایی نداشت.

امروزه به طور فزاینده ای در فضا فعال است، بخشی از فشار برای راه اندازی یک صنعت با فناوری پیشرفته در کشور به منظور آماده سازی برای آینده ای که در آن نفت دیگر به وفور جریان نداشته باشد. این شامل ارسال فضانوردان به ایستگاه فضایی بین المللی، با یک، سلطان النیادی، در حال حاضر در مدار است.

در سال 2009 اولین ماهواره امارات به نام DubaiSat-1 به مدار زمین رسید. این در کره جنوبی ساخته شد، اما مهندسان اماراتی اساساً به عنوان کارآموز در سازنده ماهواره کار می کردند. 9 سال بعد، مرکز فضایی محمد بن راشد در دبی یک ماهواره رصد زمین خلیفا ست را بدون کمک خارجی ساخت.

امارات برای مأموریت مریخ، اولین حمله دورتر به منظومه شمسی، دوباره از آزمایشگاه فیزیک جوی و فضایی در دانشگاه کلرادو بولدر کمک خارجی گرفت.

هوپ در جولای 2020 پرتاب شد و هفت ماه بعد به مدار مریخ رسید. این مطالعه به مطالعه چگونگی تأثیر رویدادهای آب و هوایی مانند طوفان های گرد و غبار در پایین جو بر سرعت فرار جو نازک مریخ به فضا ادامه می دهد. اخیراً تصاویری با وضوح بالا از دیموس، کوچکتر از دو قمر مریخ گرفته است.

مقامات فضایی امارات در مورد ایده های بعدی صحبت کردند. خانم العامری گفت: «ما در واقع به کل منظومه شمسی از نظر آنچه که بعد از مأموریت مریخ امارات اتفاق می افتد نگاه کردیم.

پیت وینل، که به عنوان مدیر پروژه برای ماموریت مریخ امارات خدمت می کرد، گفت که آزمایشگاه کلرادو “درگیری شدیدتری” در ماموریت سیارکی جدید خواهد داشت.

برخی از اماراتی ها که به عنوان مبتدیان هوافضا ساخت فضاپیمای هوپ را آغاز کردند، اکنون جزو رهبران ماموریت سیارکی هستند. این شامل آقای العواضی، مهندس تعمیر و نگهداری سابق شرکت هواپیمایی امارات می شود که به عنوان مهندس ارشد سیستم در مأموریت مریخ خدمت می کرد.

آقای وینل گفت که فضاپیمای جدید ممکن است دوباره در کلرادو مونتاژ شود و سازمان های دیگری نیز در این امر دخیل هستند. آژانس فضایی ایتالیا یکی از ابزارهای طیف سنج را فراهم می کند و سیستم های علوم فضایی مالین سن دیگو در حال ساخت این دو دوربین هستند.

اما این بار خیلی بیشتر در امارات تولید خواهد شد. پنجاه درصد پولی که برای ماموریت هزینه می شود باید در داخل کشور هزینه شود.

آقای العواضی گفت: “این یک الزامی است که ما برای ماموریت مریخ نداشتیم” و افزود: “این یک تفاوت بزرگ است.”

خانم العامری گفت: «ما به دنبال توسعه صنعت محلی خود هستیم.

تنوع سیارک‌هایی که MBR Explorer از آنها بازدید می‌کند، مقایسه‌های علمی مفیدی را برای سیارک‌های مشابهی که در مأموریت‌های دیگر، مانند لوسی، مأموریت ناسا که در سال 2021 پرتاب شد، مورد بازدید قرار خواهند گرفت، ارائه می‌کند.

هال لویسون، محقق اصلی لوسی، در مورد ماموریت اماراتی گفت: “من فکر می کنم این یک ماموریت خوب است.” “این چیزی منحصر به فرد را اضافه می کند که ناسا قصد انجام آن را ندارد.”

دانشمندان سیاره‌شناسی ممکن است بتوانند بفهمند که آیا Justitia واقعاً یک مداخله‌گر منظومه شمسی بیرونی است یا خیر. اما اجسام دیگری که تصور می شود اجسام کمربند کویپر هستند که به داخل رانده شده اند بیشتر مایل به خاکستری مایل به قرمز هستند. او گفت: «تعبیر آن این است که قرار گرفتن در معرض خورشید با نزدیک‌تر شدن، مقداری از مواد قرمز را می‌سوزاند.

بنابراین، Justitia، که به اندازه یک جسم دوردست کمربند کویپر قرمز است، برای جایی که هست بیش از حد قرمز به نظر می رسد.

دکتر لویسون گفت: “این ما را با یک راز فراهم می کند.”