هند از نظر جمعیت از چین پیشی گرفته است

سازمان ملل صبح امروز اطلاعاتی را منتشر کرد که تأیید می کند هند به زودی از چین به عنوان پرجمعیت ترین کشور پیشی خواهد گرفت. وقتی این اتفاق بیفتد، این اولین بار در قرن ها خواهد بود که چین بزرگترین جمعیت جهان را ندارد.

نقطه عطف توجه به پتانسیل هند برای تبدیل شدن به یک قدرت جهانی و چالش های مهمی است که با آن مواجه است. همکاران من تایمز که در هند مستقر هستند، در سال جاری مکرراً در مورد این موضوع می نویسند، و من می خواهم از خبرنامه امروز برای چارچوب بندی این موضوعات استفاده کنم.

رشد اقتصادی و ژئوپلیتیک چین در چند دهه گذشته جهان را تغییر داده است. اگر هند بتواند از وسعت خود – و جمعیت رو به کاهش چین – برای جبران عقب ماندگی خود استفاده کند، جهان دوباره تغییر خواهد کرد.

چین امروز بسیار ثروتمندتر از هند است، اما این یک پدیده نسبتاً جدید است.

در اواخر دهه 1970، هند ثروتمندتر بود (بر اساس شاخص ترین معیار، تولید اقتصادی به ازای هر نفر). از آن زمان تاکنون، دو کشور مسیرهای بسیار متفاوتی را دنبال کرده اند:

بعد از اواخر دهه 1970 چه اتفاقی افتاد؟ در زمان دنگ شیائوپینگ، حاکم آن زمان، چین شروع به باز کردن اقتصاد خود به روی نیروهای بازار و سرمایه گذاری خارجی کرد. از ناکارآمدی کمونیسم دولتی دور شد.

اما دولت این کار را به روشی سنجیده انجام داد، نه اینکه به طور کامل از سرمایه داری لسه فر استقبال کند. چین حمایت های تجاری را حفظ کرد که به رشد شرکت هایش کمک کرد: در ازای اجازه دادن به شرکت های خارجی برای ساخت کارخانه، چین توانایی آن شرکت ها را برای فروش کالا در چین محدود کرد و آنها را ملزم به اشتراک فناوری با شرکت های محلی کرد. این ترکیبی از سرمایه داری بازار و مقررات دولتی همان چیزی بود که سایر کشورها – از جمله ایالات متحده، مدتها پیش – برای صنعتی کردن استفاده می کردند.

استراتژی فوق العاده خوب کار کرد. صدها میلیون شهروند چینی از مناطق فقیرنشین و روستایی نقل مکان کردند تا در شهرها شغل کارخانه ای پیدا کنند. کاهش فقر در نتیجه ممکن است بزرگترین کاهش در تاریخ بشر باشد.

هند هرگز یک کشور کمونیستی نبود، اما در دهه 1970 اقتصاد ضعیفی به سبک سوسیالیستی داشت که از اثرات استعمار بریتانیا رنج می برد. همانطور که همکارانم مجیب مشعل و الکس تراوللی – هر دو مقیم دهلی – در داستان جدیدی در مورد نقطه عطف جمعیت اشاره کردند، هند نسبت به چین کندتر در مدرن شدن بود.

مجیب و الکس می نویسند: «هند تقریباً یک دهه بعد شروع به باز کردن اقتصاد شبه سوسیالیستی خود کرد. “رویکرد آن تکه تکه باقی ماند و توسط سیاست های ائتلافی فریبنده و منافع رقابتی صنعتگران، اتحادیه ها، کشاورزان و جناح ها در سراسر طیف اجتماعی آن محدود شد.”

عقب ماندگی هند به چین این امکان را داد که برتری حرکت اول را به دست آورد. در دهه 1990، بخش تولید چین به اندازه ای توسعه یافت که بسیار کارآمدتر از هند بود. اگرچه دستمزدها در هند تا حدودی پایین تر بود، بسیاری از شرکت های خارجی تصمیم گرفتند در چین مستقر شوند.

یکی از عوامل سرمایه گذاری های تهاجمی دولت چین در جاده ها، فرودگاه ها، شبکه های ریلی و سایر زیرساخت ها بود. امروزه حمل و نقل در چین اغلب پیشرفته تر از ایالات متحده است. حمل و نقل در هند تمایل کمتری دارد.

رهبران اخیر هند، از جمله نارندرا مودی، نخست وزیر کنونی، این درس را آموخته اند و سعی کرده اند به عقب برسند و مبالغ زیادی را صرف زیرساخت ها کرده اند. مجیب و الکس توضیح می دهند که با وجود اینکه چین بسیار جلوتر است، پیشرفت چشمگیری داشته اند. مودی اخیراً گفت: «زمان هند فرا رسیده است.

(مرتبط: اپل اولین فروشگاه خرده فروشی خود را دیروز در هند افتتاح کرد.)

عامل دوم آموزش است. جمعیت چین مدت‌هاست که تحصیل‌کرده‌تر از جمعیت هند بوده است، با نرخ سواد بالاتر و سهم بیشتری از افرادی که دوره دبیرستان، دبیرستان و کالج را به پایان می‌رسانند. آموزش یکی از معدود موفقیت های اقتصادی دوران بی رحمانه مائوتسه تونگ، از اواخر دهه 1940 تا اواسط دهه 1970 بود. تحقیقات نشان می‌دهد که افراد تحصیل‌کرده کارگران مولدتری را هم در مشاغل یقه سفید و هم در مشاغل یقه آبی ایجاد می‌کنند.

نکته مهم این است که تمرکز حزب کمونیست بر یادگیری هم شامل دختران و هم پسران می شود. هند، در مقابل، شکاف های جنسیتی زیادی در سطح سواد و پیشرفت تحصیلی دارد.

این شکاف ها به شکاف اشتغال بین مردان و زنان کمک می کند. تنها حدود یک پنجم زنان هندی در یک شغل رسمی کار می کنند. پونام موترجا، مدیر اجرایی بنیاد جمعیت هند: «از نظر تحصیلات، اشتغال، دسترسی دیجیتال و پارامترهای مختلف دیگر، دختران و زنان به اندازه پسران و مردان به ابزارها و وسایل تقویت کننده زندگی دسترسی ندارند. یک گروه تحقیقاتی به تایمز گفت. این باید تغییر کند تا هند واقعاً سود جمعیتی را درو کند.»

«سهام جمعیتی» اشاره ای به روند اخیر جمعیت در هند است: بزرگترین گروه سنی این کشور افرادی هستند که در اوج زندگی کاری خود هستند. جمعیت چین به دلیل سیاست دیرینه تک فرزندی آن به سرعت در حال پیر شدن است و سال گذشته برای اولین بار از دهه 1960 (زمانی که سیاست های مائو باعث قحطی شد) کاهش یافت. بانک جهانی پیش بینی می کند که جمعیت در سن کار چین تا سال 2050 به 600 میلیون نفر و جمعیت هند به 800 میلیون نفر کاهش یابد.

سود جمعیتی به هند فرصتی می دهد تا هم اقتصاد و هم نفوذ جهانی خود را گسترش دهد. یک سوال بزرگ این است که آیا می تواند این کار را انجام دهد (همانطور که این نمودارها نشان می دهند). سوال دوم این است که چه نوع کشوری خواهد بود.

رهبران هند به موقعیت کشور خود به عنوان بزرگترین دموکراسی جهان افتخار می کنند و روابط هند با ایالات متحده بهتر از چین است. در ادامه رقابت جهانی بین دموکراسی ها و خودکامگی ها، هند می تواند یک بازیگر کلیدی باشد.

اما هنوز دقیقاً مشخص نیست که در کدام سمت قرار خواهد گرفت. خواندن داستان مجیب و الکس را توصیه می‌کنم، که به ادامه سرکوب مخالفان و پذیرش تاکتیک‌های مرد قوی توسط مودی اشاره می‌کند.

برای بیشتر: کاهش نیروی کار چین می تواند اقتصاد جهانی را مختل کند.

  • انتظار می رود دادگاه عالی امروز تصمیم بگیرد که آیا قرص سقط جنین به طور موقت در دسترس خواهد بود و درخواست تجدید نظر ادامه دارد.

  • ایالات متحده یک میلیارد دلار برای رایگان نگه داشتن واکسن کووید برای افراد فاقد بیمه هزینه خواهد کرد، زمانی که واکسن ها در اواخر امسال به بازار تجاری منتقل شوند.

  • «مردم همیشه به درب من می آیند. من به سر آنها شلیک نمی کنم.» ساکنان شهر کانزاس از تیراندازی به رالف یارل، یک نوجوان 16 ساله خشمگین شدند.

  • حداقل سه نفر که مشعل‌های تیکی را در جریان تظاهرات ملی‌گرایان سفیدپوست در شارلوتزویل در سال 2017 حمل می‌کردند، متهم شدند.

خداحافظی با سومین و آخرین قلبش، امی سیلورستاین از عوارض جانبی خطرناک پیوند اعضا ابراز تاسف می کند.

چرا ما اینقدر تنهایم؟ در «نمایش ازرا کلاین»، نویسنده شیلا لیمینگ کاوش می کند چرا ما برای ایجاد جامعه تلاش می کنیم.

توصیه های Wirecutter: راه‌های ارزان‌قیمت برای بهتر جلوه دادن و ماندگاری لباس‌هایتان.

زندگی های زیسته: فردی اسکاپاتیچی واحد امنیت داخلی ارتش شورشی جمهوری خواه ایرلند را رهبری می کرد، اگرچه بسیاری معتقد بودند که او “Stakeknife” است – نام رمز یک خال بلندپایه بریتانیایی. او در سن نامعلومی درگذشت.

دامار هملین: ایمنی Buffalo Bills که در طول یک بازی سقوط کرد، برای بازگشت به تمرین پاک شد.

تعلیق: دریموند گرین بازی 3 سری Warriors-Kings را از دست خواهد داد، شکستی برای مدافعان قهرمانی که در حال حاضر 0-2 شکست خورده اند.

کروز: نیویورک رنجرز در دیدار افتتاحیه پلی آف شب گذشته خود با نتیجه 5-1 مقابل نیوجرسی پیروز شد.

اینها 100 بهترین رستوران در شهر نیویورک هستند که توسط پیت ولز طی 12 سال به عنوان منتقد رستوران تایمز گردآوری شده است.

این فهرست شامل غذاهای اصلی مانند Le Bernardin و Jean-Georges است. تازه واردهای پر سر و صدایی از جمله Semma و Zaab Zaab وجود دارند. و مکان هایی وجود دارد که می توان غذاهای عالی را با قیمت ارزان پیدا کرد: Tacos El Borrego در کوئینز، Hop Lee در محله چینی ها، Falafel Tanami در بروکلین.