دکتر دنیس جمیسون ، رئیس گروه زنان و زایمان در دانشگاه اموری ، که در این مطالعه دخیل نبود ، گفت: “با توجه به همه گیری ، این نتایج به ویژه نگران کننده است.” “از آنجا که عوامل خطر برای افسردگی پری ناتال شامل استرس در زندگی و عدم حمایت اجتماعی است ، زنان باردار و پس از زایمان ممکن است در حال حاضر به ویژه آسیب پذیر باشند.

جمیسون افزود: “این داده ها كه نشان می دهد این امر نه تنها برای مادر ، بلكه برای كودك وی ، نه فقط در دوران نوجوانی ، خطرات زیادی را به همراه دارد ، یادآوری شدیدی است كه تأثیرات غیرمستقیم Covid-19 ممکن است طولانی مدت باشد.”

محققان مطالعاتی راجع به رابطه بین سلامت روان زن در این دوران و رشد کودک وی انجام داده اند – اما آنها قبلاً اثرات طولانی مدت افسردگی و اضطراب را در مراحل مختلف مادرانگی بر طیف وسیعی از عملکردهای رشد ارزیابی نکرده بودند. در این مطالعه آمده است:

نویسندگان مطالعه حاضر ارتباط افسردگی و اضطراب پری ناتال را با رشد اجتماعی – عاطفی ، شناختی ، زبانی ، حرکتی و سازگاری در فرزندان از نوزادی تا 18 سالگی تجزیه و تحلیل کردند. آنها همچنین بررسی کردند که آیا زمان افسردگی و اضطراب ، نوع بیماری روانی و سن فرزندان بر یافته ها تأثیر می گذارد.

سلامت روان قبل و بعد از تولد

شرکت کنندگان شامل 195751 جفت مادر و کودک در غیر این صورت سالم از 191 مطالعه مستقر در انگلستان ، ایالات متحده ، هلند ، استرالیا ، کانادا و نروژ بودند.

این زنان یا علائم افسردگی و یا اضطراب خود را گزارش کرده بودند یا تشخیص داده بودند ، در حالی که بعداً اطلاعات مربوط به رشد فرزندان آنها نیز خود گزارش شد.

افسردگی و اضطراب در دوره پری ناتال ارتباطات کم تا متوسطی با نقص در رشد رفتار اجتماعی-عاطفی از دوران نوجوانی داشت ، مانند مشکلات همسالان ، عدم رفتارهای اجتماعی و دلبستگی و بی نظمی عاطفی.

چگونه سلامت روان مادر ممکن است بر رشد کودک تأثیر بگذارد

اینکه چگونه سلامت روان مادر ممکن است بر رشد فرزندانش تأثیر بگذارد ، می تواند به آنچه برای کودک هنگام رحم و تعاملات پس از تولد رخ می دهد ، بستگی داشته باشد.

در این مطالعه آمده است: اضطراب و افسردگی در دوران بارداری می تواند جنین را در معرض افزایش غلظت هورمون استرس کورتیزول قرار داده و منجر به تغییر عملکرد مغز و کاهش جریان خون ، اکسیژن و مواد مغذی شود.

این مطالعه می گوید: تغییرات عصبی شناختی که مادران را قادر می سازد تا بتوانند با حساسیت به نوزادان خود پاسخ دهند ، همچنین می توانند با تجربه افسردگی و اضطراب در دوران بارداری با مشکل مواجه شوند. یک مادر دارای مالیات ذهنی ممکن است کمتر بتواند به سرعت ، با دقت و تأمل به نشانه های کودک خود پاسخ دهد – به طور بالقوه احتمال دلبستگی بین مادر و کودک او را کاهش می دهد.

دکتر آلیسون استوبه ، استاد بهداشت مادر و کودک در دانشگاه شمال گفت: “در طول سال اول زندگی ، نوزادان نمی توانند خود را راحت کنند و ناراحت شوند – آنها به متولیان حساس اعتماد می کنند تا هنگام ناراحتی پاسخ دهند.” دانشکده بهداشت جهانی کارولینا گیلینگز ، که در این مطالعه نقش نداشت.

استوبه ، همچنین استاد زنان و زایمان در دانشکده پزشکی UNC ، اضافه کرد: “با حمایت این مراقبان ، کودکان به تدریج می آموزند که چگونه با ترس و ناامیدی کنار بیایند.”

نویسنده ارشد این مطالعه ، دلیس هاچینسون ، استادیار دانشکده روانشناسی در مرکز رشد اولیه اجتماعی و عاطفی گفت ، نویسندگان جزئیات مربوط به عوامل فردی ، خانوادگی و اجتماعی را که می تواند بر سلامت روان مادران و رشد فرزندان آنها تأثیر بگذارد ، ندارند. در دانشگاه دیکین استرالیا.

جمیسون گفت ، مطالعات اضافی لازم است ، اما “تعداد زیادی از مطالعات در این بررسی سیستماتیک شروع به ترسیم الگوی نسبتاً سازگار می کنند.”

“وقتی والدین مبارزه می کنند ، بچه ها مبارزه می کنند”

استوبه ادامه داد: اگر والدین به دلیل نداشتن بیمه ، نتوانند از محل کار خود مرخصی بگیرند و یا با موانع دیگری روبرو شوند ، دسترسی به درمان ندارند ، “این احتمال وجود دارد که فرزندان آنها در معرض ناامنی غذایی و مسکن ، مدارس کم بودجه ، نبود فضاهای امن برای بازی و سایر عوامل استرس زا.

“وقتی والدین تلاش می کنند ، بچه ها هم مبارزه می کنند.”

حفظ رفاه از طریق فصل های جدید

هاچینسون گفت ، مادران تازه متولد و نگران روحیه خود باید زودتر از پزشک و / یا روانشناس خود کمک بگیرند.

هاچینسون گفت: “مشکلات پری ناتال اغلب نادیده گرفته می شوند ،” و بسیاری از زنان به دنبال کمک نیستند زیرا فکر می کنند مادران احساس ناراحتی ، خستگی یا نگرانی می کنند یا نگران کلاله مربوط به بهداشت روان هستند. ”

ارتباط با خانواده حمایتی ، دوستان و مادران دیگر نیز مهم است ، هاچینسون گفت – همانند انجام فعالیت هایی که باعث شادی شما می شوند و به طور منظم مراقبت از خود را انجام می دهند ، “این شامل رفتن به پیاده روی یا ورزش دیگر ، خواندن کتاب ، صحبت کردن با یک دوست ، آرامش و یا به راحتی رسیدن به خواب. ”

اگرچه این ابزارها به تنهایی نمی توانند از افسردگی و اضطراب جلوگیری کنند ، اما می توانند به مادران کمک کنند تا از چالش ها عبور کنند. هاچینسون گفت ، اگر مادران نگران هستند كه كودكان آنها نقص رشد در مطالعه را نشان دهند ، باید با متخصص اطفال صحبت كنند.

هاچینسون از طریق ایمیل گفت: “در صورت شناسایی دشواری ها و جستجوی كمك ،” این خطر ممكن است كاهش یابد ، به طور بالقوه منجر به بهبود نتایج سلامتی برای مادر و كودك می شود. ”