برای چندین دهه، بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، مدافع دکترین اقتصاد بازار آزاد بوده است. آقای نتانیاهو به عنوان وزیر دارایی 20 سال پیش، توسط میلتون فریدمن، پدرخوانده اقتصاد نئولیبرال، به دلیل کاهش پرداخت‌های رفاهی، محدود کردن هزینه‌های دولت، سرعت بخشیدن به خصوصی‌سازی و ارتقای صنعت فن‌آوری کشور مورد ستایش قرار گرفت.

سال گذشته، آقای نتانیاهو در زندگی نامه خود سه فصل توضیح داد که چگونه دوران تصدی خود در خزانه داری، اقتصاد را از یک “باتل کهنه نیمه سوسیالیستی” نجات داده است، تا حدی با قطع کمک های مالی به اسرائیلی های فوق محافظه کار یهودی، که اغلب از بازار کار اجتناب می کنند. مطالعه دینی، و تشویق بیشتر آنها به کار.

بودجه ملی جدید آقای نتانیاهو که در اوایل روز چهارشنبه توسط پارلمان اسرائیل به تصویب رسید، خطر برگرداندن این میراث را در سر دارد.

آقای نتانیاهو با توجه به خواسته‌های شرکای افراطی ارتدوکس خود در یک دولت ائتلافی متزلزل، بودجه دولتی را برای مدارس، مدارس علمیه و سایر پروژه‌های مذهبی و اجتماعی افراطی ارتدوکس، و همچنین برای وزارتخانه‌هایی که توسط شهرک‌نشینان اسرائیلی اداره می‌شوند، افزایش داد. کرانه باختری را اشغال کرد.

آقای نتانیاهو گفت که این افزایش ها برای تضمین برابری بین سیستم های مذهبی و سکولار مدارس ضروری است. اما منتقدان گفتند که این اقدام او آسیب های بلندمدتی به اقتصاد اسرائیل وارد می کند، زیرا سیستم مدارس فوق ارتدکس را تقویت می کند که عمدتاً ریاضی، علوم و انگلیسی تدریس نمی کند و کودکان را برای محیط کار مدرن آماده نمی کند.

موضع آقای نتانیاهو در مورد این موضوع طوفانی در اسرائیل به پا کرده است و تنش‌هایی را بین مومنان فوق محافظه‌کار که می‌خواهند سبک زندگی خودمختار خود را حفظ کنند و همسایگان سکولارشان که استدلال می‌کنند مالیات‌هایشان به طور فزاینده‌ای برای بخشی از جمعیت خرج می‌شود افزایش داده است. در عوض کم است و تا حد زیادی از خدمت سربازی اجتناب می کند.

این مناظره باعث شد که یک مجری تلویزیونی سکولار، ارتدوکس‌های افراطی را “خونخواران” توصیف کند، در حالی که رهبران مذهبی گفتند که فعالیت داوطلبانه جوامع آنها برای سازمان‌های خیریه و گروه‌های فوریت‌های پزشکی مورد قدردانی قرار نگرفته است.

و خشم بر سر بودجه همچنین اعتبار آقای نتانیاهو در بازار آزاد را در میان اتهاماتی مبنی بر اینکه او تصمیمات اقتصادی را بر اساس مصلحت سیاسی اتخاذ می کند، تضعیف کرده است.

پروفسور کارنیت فلوگ، رئیس سابق بانک اسرائیل که اکنون معاون موسسه دموکراسی اسرائیل است، می گوید: «به نظر می رسد که نتانیاهو 20 سال پیش و نتانیاهو امروز دارای ارزش ها و برنامه های اقتصادی متضادی هستند. گروه تحقیقاتی اورشلیم

یهودیان افراطی ارتدوکس یا حریدیم، سریع‌ترین رشد جمعیت اسرائیل را تشکیل می‌دهند: آنها در حال حاضر حدود 13 درصد از شهروندان را تشکیل می‌دهند که پیش‌بینی می‌شود این نسبت در عرض چهار دهه سه برابر شود. اقتصاددانان می گویند که این افزایش تریلیون ها دلار برای اسرائیل هزینه خواهد داشت – مگر اینکه سیستم مدارس فوق ارتدکس عمدتاً خودمختار کودکان حریدی را برای دنیای کار آماده کند و تعداد بیشتری از بزرگسالان حریدی تشویق شوند به جای تحصیل در حوزه های علمیه کار کنند.

بودجه جدید اسرائیل برعکس است. بر اساس ارزیابی تحلیلگران مرکز برل کاتزنلسون، یک گروه تحقیقات سیاسی، این بودجه سالانه دولتی برای حوزه های علمیه یا یشیواها را افزایش می دهد و به دانشجویان این مؤسسات حداقل 50 درصد یا بیش از 160 میلیون دلار کمک هزینه می دهد. و به گفته همین تحلیلگران، بودجه سالانه دولتی برای مدارس هاردی را بیش از سه برابر افزایش می دهد که به گفته همان تحلیلگران، بیش از 400 میلیون دلار افزایش یافته است.

دفتر نخست وزیری در پاسخ به سوالی درباره این مقاله، گفت که این افزایش ها مشارکت حردی در بازار کار را تحریک می کند، نه مانع از آن، و برابری بین بودجه دولتی برای مدارس حردی و مدارس سکولار ایجاد می کند.

دفتر نخست وزیری در بیانیه ای نوشت: «کودکان مذهبی باید همان فرصت هایی را داشته باشند که کودکان سکولار دارند». این گام مهمی به سوی انسجام اجتماعی و فراگیری است.»

این بیانیه می افزاید که این بودجه «منطبق بر اصول بازار آزاد نخست وزیر نتانیاهو است که به رهاسازی اقتصاد اسرائیل در دو دهه پیش کمک کرد و آن را به یک قدرت اقتصادی و نوآور تبدیل کرد. نخست وزیر نتانیاهو همچنان به این اصول متعهد است.»

اما اقتصاددانان متقاعد نشده اند، از جمله در وزارت دارایی و یک گروه تحقیقاتی جناح راست که به طور گسترده ای از آقای نتانیاهو حمایت می کنند.

دولت‌های اسرائیل، از جمله دولت‌های قبلی به رهبری آقای نتانیاهو، سال‌ها به آموزش حردی و همچنین مدارس و کالج‌های سکولار کمک مالی کردند. اما چنین افزایش بزرگی در این بودجه هشدار را برانگیخته است.

در ارزیابی داخلی دولت که در رسانه های خبری اسرائیل منتشر شد، یک اقتصاددان ارشد در وزارت دارایی هشدار داد که حتی قبل از تصویب بودجه جدید، کاهش نرخ اشتغال در میان حریدیم در طول چهار دهه آینده نزدیک به 2 تریلیون دلار برای اقتصاد اسرائیل هزینه خواهد داشت. بر اساس این ارزیابی، اسرائیلی‌های شاغل در نیروی کار با افزایش ۱۶ درصدی مالیات بر درآمد مواجه خواهند شد تا سطح فعلی خدمات دولتی را حفظ کنند.

این گزارش حتی از طرف انجمن کوهلت، یک گروه تحقیقاتی جناح راست که به شدت از پروژه شاخص دیگر دولت، یعنی بازنگری قضایی، حمایت کرده است، برانگیخت. مایکل سارل، اقتصاددان ارشد Kohelet، بیانیه ای منتشر کرد که از حق حریدیم ها برای زندگی «طبق ترجیحات آنها» حمایت کرد، اما از دولت به دلیل ایجاد «انگیزه های اقتصادی بسیار نادرست برای خانواده های فوق ارتدکس» انتقاد کرد.

سپس سیصد اقتصاددان از سراسر طیف سیاسی از دولت خواستند تا “به خود بیاید” و هشدار دادند که این بودجه “در دراز مدت اسرائیل را از یک کشور مترقی و مرفه به کشوری عقب مانده تبدیل خواهد کرد که بخش بزرگی از آن جمعیت در قرن بیست و یکم فاقد مهارت های اساسی برای زندگی هستند.

کل بودجه تمام مخارج دولتی، از جمله در امور نظامی، حمل و نقل و زیرساخت ها را پوشش می دهد و در طول دو سال حدود 270 میلیارد دلار به وزارتخانه ها می دهد. در میان دیگر اقدامات، بودجه وزارت امنیت ملی به رهبری ایتامار بن گویر، یک فعال سابق راست افراطی را افزایش داده و یک برنامه جدید کوپن غذا راه اندازی کرده است.

دولت همچنین گفت که این بودجه به کاهش هزینه های زندگی کمک می کند، ادعایی که توسط مخالفان مورد مناقشه است.

آقای نتانیاهو در خاطرات خود در سال گذشته نوشت که در دهه 2000 آماده کاهش یارانه ها و حفظ انضباط مالی بوده است زیرا “من حاضر بودم آینده سیاسی خود را به خاطر آن به خطر بیندازم.”

اکنون، مفسران سیاسی می گویند که دیگر اینطور نیست. اکثریت چهار کرسی آقای نتانیاهو در پارلمان به دو حزب سیاسی افراطی ارتدوکس وابسته است. اگر همان طور که برخی از رهبران آنها تهدید کرده بودند، به بودجه رای منفی می دادند، دولت خود به خود سقوط می کرد و زمینه را برای انتخابات جدید فراهم می کرد.

آنشل فافر، زندگینامه نویس آقای نتانیاهو، گفت: «بقا – این خلاصه می شود.

آقای فافر گفت: «اعتقاد نتانیاهو به ضرورت مطلق بودن او رهبر اسرائیل بسیار عمیق تر از اعتقاد او به محافظه کاری مالی است. برای حفظ قدرت، «او مایل است بهای آن را در قالب بودجه ای بپردازد که به همه اصول اقتصادی که به آن اعتقاد دارد خیانت کند».

گبی سوبلمن ارائه گزارش از Rehovot، اسرائیل، و میرا نووک از اورشلیم