پرزیدنت بایدن 2 ساله بود که دوران هسته ای با انفجاری از ویرانی آغاز شد که مانند آنچه که جهان تاکنون دیده بود آغاز شد. هفتاد و هشت سال بعد، او روز جمعه برای ادای احترام به کشته شدگان، اولین بمب اتمی مورد استفاده در جنگ را به زمین صفر رساند.
آقای بایدن و دیگر رهبران جهان به طور خصوصی با یکی از بازماندگان دیدار کردند، از موزه بازدید کردند، تاج های گل در بنای یادبود صلح هیروشیما گذاشتند و درختی کاشتند. رئیس جمهور در حالی که شهردار شهر این بنای تاریخی را توصیف می کرد، به قنوتاف برای قربانیان بمب اتمی خیره شد. اما رئیس‌جمهور هیچ اظهارنظری در مورد آنچه که دید، ارائه نکرد، چه بیشتر از عذرخواهی برخی ژاپنی‌ها که هنوز آرزو دارند ایالات متحده ارائه کند.
دیدار آقای بایدن در یک لحظه مهم در عصر اتمی انجام شد، با «چشم انداز آرماگدون»، همانطور که او آن را توصیف کرد، بیش از هر زمان دیگری از زمان بحران موشکی کوبا در سال 1962. ولادیمیر وی. پوتین، رئیس جمهور روسیه اشاره کرده است. بدیهی است که او هنوز ممکن است سلاح های هسته ای را برای نجات تهاجم ضعیف خود به اوکراین آزاد کند. و به جای دور شدن از نوع تخریبی که هیروشیما نشان می دهد، جهان شاهد ساخت چنین سلاح های بیشتری است و محدودیت های کمتری برای گسترش آنها اعمال می شود.
جان بی ولفستال، مشاور سابق کنترل تسلیحات باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا، گفت: «من بسیار نگران هستم که در مسیر اشتباهی حرکت می کنیم، از اینکه امنیت کمتری داریم، و نگرانم که شاهد استفاده از سلاح های هسته ای در طول زندگی خود باشیم. اکنون مشاور ارشد Global Zero است، گروهی که از لغو سلاح های هسته ای حمایت می کند. بنابراین برای من، اهمیت رفتن به هیروشیما فقط به دلیل نمادین نیست، بلکه استفاده از میراث هیروشیما برای یادآوری مردم است که این سلاح‌ها ویرانگر هستند و هرگز نباید دوباره مورد استفاده قرار گیرند.
بازدید از بنای یادبود هیروشیما به عنوان یک افتتاحیه نمادین برای نشست امسال گروه هفت دموکراسی صنعتی بزرگ، جایی که جنگ در اوکراین موضوع اصلی بحث خواهد بود، عمل کرد. فومیو کیشیدا، نخست وزیر ژاپن، که میزبان این گردهمایی است و نماینده هیروشیما در پارلمان است، امیدوار است تلاش ها برای پاکسازی جهان از سلاح های هسته ای را برجسته کند.
وزارت امور خارجه ژاپن در بیانیه‌ای اعلام کرد: «رهبران گروه ۷ از طریق بازدید از پارک یادبود صلح، درک خود را از واقعیت بمباران اتمی عمیق‌تر کردند و با قلب‌های خود در تسلی دادن جان جان‌های از دست رفته شرکت کردند.» رهبران گروه 7 موضع خود را مبنی بر اینکه تهدیدات روسیه مبنی بر استفاده از سلاح هسته ای، چه رسد به استفاده از آن، غیرقابل قبول است، تکرار کردند.
اما به نظر می رسد که هیچ ابتکار جدیدی برای دستیابی به این هدف وجود ندارد. در غیر این صورت، گسترش سلاح های هسته ای در سال های اخیر افزایش یافته است. روسیه اخیراً آخرین معاهده اصلی کنترل تسلیحات هسته ای خود با ایالات متحده را به حالت تعلیق درآورد، توافقنامه استارت جدید که کلاهک ها و سیستم های تحویل را محدود می کرد. کره شمالی زرادخانه هسته ای خود را گسترش داده است زیرا تلاش های دیپلماتیک برای متقاعد کردن این کشور برای تغییر مسیر شکست خورده است. تلاش آقای بایدن برای احیای پیمان آقای اوباما با ایران، با هدف جلوگیری از دستیابی این کشور به تسلیحات هسته ای، تماماً شکست خورده است. و پنتاگون هشدار می دهد که چین می تواند تا سال 2030 زرادخانه هسته ای خود را بیش از دو برابر کند و به 1000 کلاهک برساند.
ماموریت آمریکا برای جلوگیری از گسترش تسلیحات هسته‌ای به دلیل تاریخچه خود در آشنا کردن آنها با جنگ مدرن همیشه پیچیده بوده است. آقای پوتین در پاییز گذشته هنگام ضمیمه کردن بخش‌های شرقی اوکراین گفت: «ایالات متحده تنها کشوری در جهان است که دو بار از سلاح‌های هسته‌ای استفاده کرده است، شهرهای ژاپنی هیروشیما و ناکازاکی را ویران کرده و یک سابقه ایجاد کرده است».
این موضوع در روابط ژاپن و آمریکا نیز همیشه یک موضوع حساس بوده است. آقای اوباما در سال ۲۰۱۶ اولین رئیس‌جمهور ایالات متحده بود که از هیروشیما بازدید کرد، اما از عذرخواهی برای بمب‌گذاری که می‌توانست با استناد به حمله ژاپن به پرل هاربر که ایالات متحده را وارد جنگ جهانی دوم کرد، انتقاداتی را در میان آمریکایی‌ها برانگیزد، خودداری کرد. .
در عوض، آقای اوباما که خلع سلاح هسته‌ای جهانی را به عنوان یک هدف بلندمدت معرفی کرد، سعی کرد از سفر خود برای ترسیم چشم‌انداز خود برای «آینده‌ای که در آن هیروشیما و ناکازاکی نه به عنوان طلوع جنگ اتمی، بلکه به عنوان آغاز جنگ اتمی شناخته می‌شوند، استفاده کند. بیداری اخلاقی خود» – تصوری که هفت سال بعد حتی از واقعیت دورتر به نظر می رسد.
یک سوپردژ B-29 به نام انولا گی بمب اتمی به نام پسر کوچک را در 6 اوت 1945 در هیروشیما پرتاب کرد. انفجار با یک محاسبه گرمای نزدیک به 14000 درجه فارنهایت ایجاد کرد و 60000 ساختمان شهر را ویران یا آسیب دید. حدود 140000 نفر کشته شدند که بیشتر آنها غیرنظامی بودند. بمب دوم سه روز بعد در ناکازاکی پرتاب شد. در عرض یک هفته، ژاپن اعلام کرده بود که تسلیم خواهد شد و به مرگبارترین جنگ تاریخ بشر پایان خواهد داد.
از آن زمان تاکنون بحث درباره تصمیم پرزیدنت هری اس. ترومن برای استفاده از سلاح جدید توسعه یافته بدون هشدار صریح یا نمایشی بالا گرفته است. ایالات برای تهاجم خونین دوزیست به جزایر اصلی.
هیروشیما مدت‌هاست که به شهری پرجنب‌وجوش 1.2 میلیون نفری و قطب تولیدی معروف برای صنایع سنگین مانند خودروسازی، فولاد و کشتی‌سازی بازسازی شده است. مناطق خرید شلوغ و پارک سرسبز و پر درخت حس کمی از میراث مرگ آن باقی می گذارد. همانطور که بازماندگان شناخته شده اند، پیشرفت زمان هیباکوشاهای کمتری بر جای گذاشته است.
داریل جی. کیمبال، مدیر اجرایی انجمن کنترل تسلیحات، گفت که چگونه این میراث می تواند به کاهش خطر هیروشیما جدید ترجمه شود “مهمترین میراث این نشست G7 خواهد بود” اما مستلزم مشارکت فعال رئیس جمهور است.
آقای کیمبال گفت: «جلوگیری از مسابقه تسلیحاتی، اشاعه و جنگ هسته ای یک تلاش جهانی است. اما تاریخ نشان می‌دهد که هیچ جایگزینی برای رهبری ایالات متحده در کاهش خطرات هسته‌ای وجود ندارد و زمانی بهتر از اکنون نیست که رئیس جمهور بایدن طرح خود را برای تجدید دیپلماسی کاهش خطر هسته‌ای و خلع سلاح برای عقب بردن ما از لبه پرتگاه ترسیم کند.
