ترامواهای برقی دوباره در کیف کار می کنند و اسکوترهای برقی در پیاده روها پراکنده اند. با تمدید منع رفت و آمد تا نیمه شب، خیابان ها روشن و شلوغ هستند. ژنراتورهای قابل حمل که پیدا کردن آنها تقریباً غیرممکن بود، زیرا در ماه دسامبر از قفسه ها خارج شدند، به نصف قیمت فروخته می شوند.

کمپین کرملین برای شکستن اراده اوکراین برای مبارزه با تبدیل زمستان به سلاح و از بین بردن قدرت در نهایت شکست خورد – اما لحظاتی بود که به نظر می رسید همه چیز ممکن است از دست برود.

تاریک ترین هفته در یک فصل طولانی و سرد در اواسط نوامبر رخ داد، زمانی که موشک های روسی از سه جهت به داخل خط رفتند و نیروگاه های اوکراین را تحت تأثیر قرار دادند.

مقامات انرژی، که در یک پناهگاه مخفی در کیف جمع شده بودند، به تماشای آژیرهای هشدار بر روی صفحه های بزرگ که نقشه شبکه انرژی کشور را می پردازند، در حالی که پست های حیاتی، نیروگاه های حرارتی و تاسیسات برق آبی همگی تاریک شدند، مشاهده کردند. سپس اتفاقی افتاد که قبلاً طی هفته‌ها بمباران ندیده بودند: تمام نیروگاه‌های هسته‌ای کشور خاموش شدند.

در عرض چند ثانیه، میله‌های کنترلی که در بالای رآکتورهای سه نیروگاه کار اوکراین قرار داشتند، به درون هسته‌ها ریختند تا نوترون‌ها را جذب کنند و واکنش زنجیره‌ای را که می‌تواند منجر به ذوب شدن شود، متوقف کند. راکتورهایی که 50 درصد انرژی کشور را تامین می‌کنند، خاموش شدند.

در همان زمان، موشک‌ها و پهپادهای روسی ارتباط اوکراین را با شبکه اروپا قطع کردند، منبعی حیاتی انرژی که به اوکراین کمک کرد از فروپاشی شبکه خود جلوگیری کند.

در قاره ای از نور، اوکراین جزیره تاریکی بود. میلیون ها نفر گرما نداشتند. وقتی مردم کوزه‌های آب را به آپارتمان‌های تاریک در کیف می‌بردند، در چاه‌های قدیمی خطوط ایجاد شد. سرویس اینترنت برای بسیاری از بین رفت. مقامات در مورد طرح های تخلیه جمعی بحث کردند.

هرمان گالوشچنکو، وزیر انرژی اوکراین، در مصاحبه ای گفت: «این چند روز از سخت ترین روزها بود.

با توجه به عمق بحران – که در بیش از ده ها مصاحبه با مقامات ارشد انرژی، کارکنان تاسیسات، مقامات دولتی و اطلاعات نظامی مشخص شده است – بسیار قابل توجه است که با رها شدن یخبندان زمستان، شبکه برق اوکراین نه تنها زنده می ماند، بلکه حتی توانست در اوایل ماه مارس برای اولین بار پس از چند ماه انرژی مازاد تولید کند.