امروز چیزی شبیه پرده برای سیستم پارک های ملی ایالات متحده است که شلوغ ترین فصل آن را آغاز می کند.

سال گذشته، نزدیک به 312 میلیون نفر از پارک ها بازدید کردند، در سراسر گرند کانیون پیاده روی کردند، استوری های اینستاگرام را از جاشوا تری منتشر کردند و منتظر Old Faithful در کنار استخرهای رنگین کمان یلوستون بودند. (یادآوری: به گوساله های گاومیش کوهان دار دست نزنید!) در روز یادبود سال گذشته، مردم زیادی به این مکان ها رفتند که بسیاری از پارکینگ های آنها تا نیمه صبح پر شد.

در پارک ملی Bryce Canyon در یوتا، که محل تشکیل صخره‌های 50 میلیون ساله است، پارک‌بانان هفته‌ها قبل از فصل شلوغ راه را برای بازدیدکنندگان باز می‌کنند. آن‌ها ده‌ها مایل مسیرهای پیاده‌روی را بازسازی می‌کنند – همانطور که همکار من لیندا کیو در داستانی با عکس‌های ارین شاف گزارش می‌دهد، با پیاده‌روی در صخره‌های شیب‌دار پیش از آب شدن برف، پیاده روی می‌کنند. آماده سازی مشابه در پارک های سیستم در سراسر کشور انجام می شود.

پاکسازی فرسایش

طی میلیون‌ها سال، باد و باران سنگ‌های آهکی در برایس کانیون را به پیچ و خم سنگ‌های مناره‌ای شکل تبدیل کرده‌اند که در ارتفاع 8000 فوتی به هوا پرتاب می‌شوند. این فرآیند مسئول زیبایی چشمگیر پارک است. اما برای محیط بانان نیز دردسرساز است.

هر زمستان، باران و برف روی صخره‌ها شن می‌بارد و مسیرها را تخریب می‌کند. هر بهار، خدمه مسیرهای پیاده‌روی را از زباله‌ها پاک می‌کنند، عمدتاً با دست برای محدود کردن تخریب به زیستگاه طبیعی.

«میزان کار فیزیکی که برای پاکسازی مسیر استفاده می شودس برای من خیلی تعجب آور بود،” ارین گفت. “سنگ هایی که آنها بلند می کنند فوق العاده سنگین هستند. مثلاً چطور می‌توانید این کار را در تمام تابستان به طور مکرر به پشت خود انجام دهید؟»

طوفان های شدید غیرمعمول و زمستان مرطوب در سال گذشته خسارات شدیدی به بار آورد، باز شدن مسیرها را به تاخیر انداخت و پاکسازی را پیچیده کرد. با ادامه تعمیرات، حفاری سطح مسیر و نصب سبدهای سیمی پر از سنگ های بزرگ در امتداد محیط برای هدایت آب و تسهیل زهکشی، یک طرف مسیر بسته باقی می ماند.

آموزش برای مواقع اضطراری

سر خوردن سنگ و ارتفاع زیاد نیز برای بازدیدکنندگان خطر ایجاد می کند.

برایس بطور متوسط ​​حدود 40 عملیات جستجو و نجات در سال انجام می دهد که اغلب برای کمک به افرادی که سقوط کرده اند. تکاوران و داوطلبان محلی تحت آموزش‌های اولیه نجات فنی قرار می‌گیرند و استفاده از طناب و تجهیزات با زاویه بالا را برای نجات‌های پیچیده‌تر یاد می‌گیرند.

در اینجا یک مثال وجود دارد: تابستان گذشته، یک بازدیدکننده نتوانست یک پیاده روی سخت هشت مایلی را به پایان برساند. او سعی کرد از میانبر برای بازگشت به نقطه شروع استفاده کند و از نوه هایش جدا شد. ساعاتی بعد، محیط بانان او را دیدند که به یک شیب تند چسبیده بود و قادر به حرکت نبود. آنها با طناب‌هایی پایین آمدند و او را به مکان امنی بردند.

اطمینان از آسمان تاریک

محیط بانان باید تمام کارهای پاکسازی و آماده سازی خود را در ساعات روز تنظیم کنند. در شب، وظیفه آنها خاموش نگه داشتن چراغ ها و محافظت از موقعیت برایس به عنوان یک پارک آسمان تاریک است: پس از غروب آفتاب، کمتر از 1 درصد از دره برایس توسط نور مصنوعی روشن می شود.

لیندا گفت: «روشن است که آنها چقدر به منحصر به فرد بودن آسمان شب برایس افتخار می کنند. آنها در حال حفاظت از پارک هستند، اما در عین حال منظره ای از کهکشان راه شیری را نیز حفظ می کنند.

داستان لیندا را بخوانید و بیشتر عکس های ارین از برایس کانیون را اینجا ببینید.

آخرین اخبار

انتخابات ترکیه

خداحافظی با “جانشینی”

جیمز پونیوزیک، منتقد تلویزیون تایمز، نوشت: «جانشینی» شبکه HBO که شب گذشته آخرین پخش خود را پخش کرد، از بسیاری جهات وارث دیرپای سرمایه‌داری «دالاس» بود. از ثروت با این حال، چیزی که نمایش ها را متفاوت می کرد، روش هایی بود که ثروت از دهه 1980 تغییر کرده است – یعنی ثروتمندان اکنون بسیار ثروتمندتر هستند. جیمز می‌نویسد: «دارایی‌های Waystar Royco، اویل را شبیه به یک پمپ بنزین فرانچایز می‌کند.»

اطلاعات بیشتر در مورد “جانشینی”:

بازی کنید، تماشا کنید، بخورید

چه چیزی بپزیم

پانگرام های اسپلینگ بی دیروز بودند متناهی، نامتناهی، نامتناهی و ناشناس. در اینجا پازل امروز و Bee Buddy وجود دارد که به شما کمک می کند کلمات باقی مانده را پیدا کنید.