یک افسر در سرویس گارد فدرال، که مسئول حفاظت از رئیس جمهور ولادیمیر وی. پوتین است، در پاییز گذشته تصمیم گرفت با عبور مخفیانه از مرز جنوبی به قزاقستان، از جنگ در اوکراین اجتناب کند.
افسر، سرگرد میخائیل ژیلین، خود را به شکل یک جمع کننده قارچ درآورده بود، استتار به تن داشت و چند بطری کوچک کنیاک به همراه داشت تا بتواند خود را خیس کند و در صورت مواجهه با گشت مرزی روسیه، مست و سرگردان عمل کند.
در تاریکی، سرگرد لاغر و لاغر بدون هیچ حادثه ای از مرز جنگلی عبور کرد، اما از طرف دیگر دستگیر شد.
او ماه‌ها بعد، پس از اینکه قزاقستان درخواست پناهندگی سیاسی او را رد کرد و او را برای محاکمه به دلیل فرار از خدمت به روسیه بازگرداند، به همسرش اکاترینا ژیلینا گفت: «آزادی به این راحتی به مردم داده نمی‌شود».
خانم ژیلینا در مصاحبه اخیر خود گفت: «او از زمانی که برای اولین بار تحصیلات نظامی-آکادمیک خود را آغاز کرد، این تصورات عاشقانه را داشت. اما با شروع جنگ همه چیز خراب شد.»
سرگرد ژیلین یکی از صدها مرد روسی است که از زمان تهاجم گسترده مسکو به اوکراین در سال گذشته، به دلیل تبدیل شدن به سربازان جنگی با اتهامات جنایی روبرو شدند. برخی از پیش‌نویس طفره می‌روند، در حالی که آن‌هایی که قبلاً در حال خدمت در صحرا هستند یا از دستور اعزام مجدد در میدان‌های جنگی خونین و پر هرج و مرج اوکراین سرباز می‌زنند.
بر اساس آمار دیوان عالی روسیه، در سال 2022، 1121 نفر به دلیل فرار از خدمت سربازی اجباری محکوم شدند، در حالی که میانگین آن در سال های اخیر حدود 600 نفر بوده است. قبل از جنگ، اکثریت قریب به اتفاق جریمه می شدند، نه زندانی. روسیه اخیراً اقدامی را تصویب کرده است که اجتناب از پیش نویس احضار را بسیار دشوارتر می کند.
علاوه بر این، پرونده های جنایی علیه بیش از 1000 سرباز، عمدتا به دلیل ترک یگان های خود، تشکیل شده است. بررسی گسترده دادگاه توسط Mediazona، یک خبرگزاری مستقل روسی. روسیه با پیش‌بینی مشکل در سپتامبر، زمانی که چند صد هزار غیرنظامی بسیج شدند، مجازات‌های AWOL را تشدید کرد.
حداکثر مجازات برای آنچه که اصطلاحاً “ترک به سوچی” خوانده می شود، دو برابر شد و به 10 سال حبس رسید. (SOCH مخفف روسی AWOL است، اما این عبارت نمایشنامه‌ای به نام سوچی است، مکانی برای فرار از دریای سیاه برای نخبگان این کشور و محل برگزاری بازی‌های المپیک زمستانی 2014). تا 10 سال
این امر مردان روسی را از انجام اقدامات غیرعادی برای اجتناب از جنگ بازدارد. یکی از افسران گفت که او به عنوان بخشی از پیمانی که بین چند سرباز برای شلیک به یکدیگر و سپس ادعای مجروح شدن آنها در یک درگیری آتش به پا شده بود، گلوله ای به پا گرفت. او که به عنوان یک قهرمان برای رویدادهای مختلف میدان جنگ مورد استقبال قرار گرفت، شش ماه طول کشید تا بهبود یابد، در این مرحله تصمیم به فرار گرفت.
کرملین حجم فزاینده ای از اطلاعات در مورد ارتش، از جمله آمارهای جدید در مورد جرایم مربوط به خدمت سربازی را در محرمانگی پنهان کرده است، بنابراین اعداد بدون شک بیشتر از آنچه در دسترس هستند، هستند. اما به گفته مدیازونا، تعداد موارد AWOL پس از بسیج عمومی افزایش یافت. به گفته چندین وکلای مدافع سربازان، بسیاری از پرونده های جنایی شامل سربازانی است که از دستور ورود به نبرد سرباز زدند و به درگیری با فرماندهان آنها منجر شد.
یکی از وکیل‌ها، دیمیتری کووالنکو، توسط خانواده‌های بیش از 10 سرباز نگهداری می‌شد که می‌گفتند پس از امتناع از جنگ، آنها را در گودال‌هایی به نام «زیندان» در نزدیکی خط مقدم انداختند. او گفت: «مردم متوجه می شوند که آماده نیستند – که فرماندهان آنها آماده نیستند، باید کور شوند، بدون اینکه بدانند کجا و چرا.
او گفت که ارعاب اولین پاسخ فرماندهان است، بنابراین رفتار می تواند خشن باشد. او گفت که دو سرباز که او از آنها دفاع می کرد تابستان گذشته بدون آب و غذا در یک ظرف محبوس شدند. به گزارش آسترا، در یک مقطع، حدود 300 سرباز وظیفه که سال گذشته از جنگیدن خودداری کردند، در زیرزمینی در شرق اوکراین نگهداری شدند، جایی که آنها را تهدید کردند که به آنها “خوک” گفته می شد، غذا داده نمی شد و اجازه رفتن به توالت یا حمام کردن را نداشتند. یک خبرگزاری مستقل و سایر سازمان های رسانه خبری روسیه به نقل از بستگان. گروه مزدور واگنر تهدید کرده است که سربازان خود را اعدام خواهد کرد و گزارش های پراکنده ای از تیراندازی آنها منتشر شده است.
در تئوری، قوانین روسیه به مخالفان وظیفه شناسی اجازه می دهد که خدمات جایگزین را انجام دهند، اما به ندرت اعطا می شود. گاهی اوقات به افرادی که متهم به امتناع از مبارزه هستند، مجازات های تعلیقی صادر می شود، به این معنی که آنها می توانند مجدداً اعزام شوند.
افسری که توسط همکارش به پایش گلوله خورد، از 9 سالگی و دانشجوی دانشگاهی حرفه نظامی را دنبال کرده بود، اما او می‌خواست در همان لحظه ای که به او دستور داده شد به اوکراین برود، تمام شود. او در نهایت حدود سه ماه در آنجا ماند، زیرا از ایده جنگ و همچنین از وضعیت وحشتناک ارتش روسیه وحشت زده شده بود.
او گفت که اقلام اولیه مانند لباس زیر به سربازان داده نمی شد و تعداد کمی از آنها می دانستند که چگونه حرکت کنند و خود را به قتل رساندند.
این افسر که به این شرط صحبت کرد که نامش فاش نشود یا مکانش منتشر نشود، گفت: «هیچ قدیسی در هیچ یک از طرفین وجود ندارد، زیرا نگران این بود که روسیه ممکن است به دنبال استرداد او باشد. «اهالی محلی به طور فعال حزبی بودند. من شلیک کردم. من نمی خواستم بمیرم.»
پس از بهبودی، و ارتش دستور بازگشت او به اوکراین را داد، او تصمیم گرفت فرار کند.
این افسر که اکنون در لیست تحت تعقیب روسیه است، گفت: “من حاضرم برای روسیه بمیرم، اما نمی خواهم بجنگم، تا جانم را برای جنایتکارانی که در دولت نشسته اند به خطر بیاندازم.”
یک روسی دیگر، یکی از اعضای گروه قومی سخا که در منطقه سیبری در یاکوتیا متمرکز بود، نیز ترک کرد. پنج روز در میان سربازان مست و تازه بسیج شده در یک اردوگاه ارتش او را متقاعد کرد که آنجا را ترک کند.
این مرد که اصرار داشت نامش فاش نشود، از کار ساختمانی خود اخراج شد تا بتواند به جنگ برود. سربازان به هنگام فرود در هواپیما با نگاه کردن به تلفن هایشان مقصد خود را برای آموزش کشف کردند. او در مصاحبه ای گفت که بیشتر سربازان دائما مشروب می نوشیدند. او گفت یک شب در یک پادگان دیگر، سرباز دیگری را با چاقو به قتل رساند.
سرباز وظیفه گفت که رفتار نژادپرستانه افسران روسی او در زمانی که او یک دهه قبل از آن خدمت سربازی خود را گذرانده بود، او را در ارتش عصبانی کرده بود – آنها او را “گله گوزن شمالی” به دلیل پیشینه قومی سیبری او می نامیدند. او گفت که به محض اینکه بسیج شد، مورد اظهارنظرهای مشابهی قرار گرفت. بعد از اینکه او سعی کرد به ستوانش رشوه بدهد تا آنجا را ترک کند، اوضاع بیشتر بدتر شد. افسر آشکارا او را به عنوان یک ترسو مسخره کرد.
مادرش پرواز کرد تا او را بیرون بکشد و یک تاکسی را به سمت سوراخی در حصار پایگاه هدایت کرد. او گفت که پس از فرار از کشور و متهم شدن به فرار از خدمت، با انتقاد شدید از خانه مواجه شد و مقامات گفتند که او مردم سخا را رسوا کرده است. حتی یکی از دوستان نزدیک او را تهدید به ضرب و شتم کرد.
برخی از دادگاه‌های روسیه هنوز پرونده‌های نظامی را برای ایجاد یک عامل بازدارنده برای فراریان احتمالی علنی می‌کنند. برای مثال، در بهار، دادگاهی اعلام کرد که ملوانی که دو بار به AWOL رفته بود به 9 سال زندان محکوم شد.
دادگاه نظامی پادگان کراسنویارسک عکس و بیانیه ای را در ماه دسامبر منتشر کرد که نشان می داد ده ها سرباز در سالن دادگاه برای تماشای یک پرونده AWOL جمع شده اند. در این بیانیه آمده است که این جمله در برابر مخاطبان “برای اهداف پیشگیرانه” بیان شده است.
در منطقه بلگورود در نزدیکی مرز اوکراین، دو سرباز در ماه نوامبر در محل رژه بازداشت شدند و متهم به امتناع از اطاعت از دستور اعزام شدند. آنها از صفوف خارج شدند، دستبند زده شدند و به داخل یک واگن شالی در جلوی واحدشان انداختند، که همه در ویدئویی که در اپلیکیشن پیام رسان تلگرام منتشر شده بود نشان داده شد. بر اساس گزارش رسانه های خبری روسیه، در اوایل ماه جاری، هر دو به سه سال زندان محکوم شدند.
خیلی قبل از جنگ، سرگرد ژیلین، 36 ساله، سربازی که عازم قزاقستان شد، از همان مدیریتی که برای محافظت از آن مأمور شده بود، ناامید شده بود. او که یک مهندس بود، در شهر نووسیبیرسک سیبری برای سرویس امنیتی ریاست جمهوری کار می کرد و بر خطوط ارتباطی کرملین با بخش های شرقی روسیه نظارت می کرد.
همسر وی گفت که ترور بوریس نمتسوف، رهبر مخالفان روسیه در سال 2015 و مسمومیت الکسی آ. ناوالنی در سال 2020 توجه او را به خود جلب کرده بود. او اخبار سیاسی را با دقت بیشتری دنبال کرد.
او وزن را ترک کرد، اما تصمیم گرفت که می تواند دو سال را تا دریافت حقوق بازنشستگی تحمل کند. بعد جنگ آمد. همسرش به نقل از او گفت: «سرکوب حقوق بشر یک چیز است، کشتن مردم کاملاً چیز دیگری است».
پاییز قبل از بسیج به قبرستانی که مادرش در آن دفن شده است رفته بود. او 30 قبر جدید از افسران پلیس ضدشورش را که در جنگ شرکت کرده بودند، پیدا کرد. روبان روی یک تاج گل کوچک فقط نوشته بود «بابا».
دو همکار قبلاً در اوکراین مرده بودند، و او فکر کرد که آیا پسر 11 ساله و دخترش 8 ساله ممکن است روزی تاج گلی مشابهی بسازند. وقتی بسیج اعلام شد به سرعت تصمیم به خروج از کشور گرفت.
از آنجایی که مجوز امنیتی او به او امکان دسترسی به اسرار دولتی را می داد، خروج ممنوع بود. او تصمیم گرفت با پای پیاده عبور کند در حالی که خانواده اش به طور قانونی وارد قزاقستان شدند.
اما نقشه به هم ریخت. به دلیل نداشتن سیگنال سلول، او نتوانست ماشین آنها را پیدا کند. او پس از برخورد با یک افسر مرزی قزاقستان دستگیر شد. او درخواست پناهندگی سیاسی کرد، اما در ماه دسامبر، اخراج شد.
او در ماه مارس به شش سال و نیم در مستعمره کیفری محکوم و از درجه خود محروم شد.
درست پس از اخراج او، همسرش از ترس بازگرداندن او و فرزندانش، درخواست پناهندگی سیاسی در فرانسه کرد.
او گفت که تاکنون با شوهرش بدرفتاری نشده است. این زوج، اگرچه نسبت به مقامات قزاقستان تلخ هستند، اما این حکم را جایگزینی بسیار بهتر از مرگ در اوکراین می دانند.
او گفت: «میخائیل به من نوشت که از نظر اخلاقی آزادتر از آنچه بود احساس می‌کند،» و افزود که او به او گفت: «حدس می‌زنم برای آزادی فکر کردن و گفتن آنچه می‌خواهی باید بهای معینی بپردازی».
میلانا مازاوا گزارش کمک کرد
